Μέσα σε όλα όσα έκανα πρόσφατα, είδα και το Tron: Legacy. Ανάμεικτα συναισθήματα. Μετά είδα το πρώτο Tron που είχε βγει το 1982. Αρκετά ενθουσιαστικό. Ώρα να προχωρήσω σε ανάλυση.
Ήθελα να το δω μετά την ταινία του '82 Tron. Αλλά δυστυχώς δεν την είχαν σε DVD, παρά μόνο σε κασέτα. Έτσι έπρεπε να απευθυνθώ στην γαλέρα. Και δυστυχώς τα είδα με λάθος σειρά προτεραιότητας.
Όσον αφορά στο Legacy, δεν είμαι απόλυτα ευχαριστημένος. Μπορούσε να γίνει καλύτερη δουλειά. Ακούγονταν τόσα και τόσα για τις προσδοκίες από την ταινία. Κι όμως εμένα δε μου φάνηκε κάτι το ιδιαίτερο. Εννοείται αυτή είναι η άποψή μου. Δεν αναγκάζω κανέναν να την ασπαστεί.
Στην αρχή ακουγόταν ότι το Tron θα παρουσιάζει μια ιστορία στην οποία οι πρωταγωνιστές θα πρέπει να κερδίσουν ένα παιχνίδι για να επιβιώσουν. Η πραγματικότητα ήταν εντελώς διαφορετική. Ακόμα προσπαθώ να καταλάβω πως έγινε αυτό. Η ιστορία τελικά έχει ως εξής:
Λαμβάνοντας ως δεδομένο από την προηγούμενη ταινία(του 1982) ότι ο Kevin Flynn, έχει βρει τον τρόπο να μπαίνει στον ψηφιακό κόσμο, γίνεται ένα ατύχημα και δεν μπορεί να γυρίσει στον πραγματικό κόσμο. Ο γιος του, Sam Flynn, έχει κληρονομήσει τις μετοχές της εταιρίας του πατέρα του, καθώς εκείνος έχει εξαφανιστεί πριν από 20 χρόνια και κανείς δε γνωρίζει τι γίνεται. Παρ' όλα αυτά, δεν ασχολείται καθόλου με τα περί της εταιρίας και προσπαθεί μόνο να χαλάει τα σχέδια της τρέχουσας διεύθυνσης.
Σε μια απρόσμενη επίσκεψη από τον παλιό φίλο του πατέρα του, Alan Bradley, ο Sam επισκέπτεται τα παλιά του λημέρια και καταλήγει να πέφτει θύμα μιας πλεκτάνης του ψηφιακού αντιγράφου του πατέρα του, ονόματι Clu. Ο Clu, όντας πρόγραμμα προορισμένο να δημιουργήσει μια ψηφιακή ουτοπία σύμφωνα με εντολή του Kevin Flynn, έχει παρεκτραπεί και θέλει να βγει στον κόσμο των ανθρώπων και να τους αφανίσει. Μέσα από ηλεκτρονικές μάχες πλέον, πρέπει ο Sam να βρει το δρόμο της επιστροφής πριν τον Clu και να τον διαγράψει από έξω.
Στην ταινία υπάρχουν ωραία περιβάλλοντα σε σχέση με μερικά τρέιλερ της πρώτης ταινίας που είχα δει. Η τεχνολογία προχώρησε και το ίδιο συνέβη στον κόσμο του Tron. κι όμως, παρατήρησα μεγάλη διαφορά ανάμεσα στα δύο αυτά έργα. Το συγκεκριμένο, έχει περισσότερο το στυλ του quest, όπου ο πρωταγωνιστής ψάχνει για κάποιον ή κάτι(στη συγκεκριμένη περίπτωση και τα δύο συμβαίνουν).
Καλά τα χρώματα, οι τόνοι του μπλε και οι έντονες αντιθέσεις με το πορτοκαλί των κακών, ωραία και η μουσική συνοδεία, η δράση ήταν αρκετά ευχάριστη και οι ηθοποιοί ταίριαζαν μεταξύ τους. Αυτό που με χάλασε ήταν ότι αλλιώς το περίμενα να είναι και αλλιώς εξελίχθηκε. Το 6,9 που πήρε από το IMDB το θεωρώ αρκετά αξιόλογη βαθμολογία. Κι εγώ κάπου τόσο θα έβαζα.
Tron(1982)
Σε αυτή την πρώτη έκδοση, που δυστυχώς ή ευτυχώς έπρεπε να ζητήσω από τον Τζακ Σπάροου, βλέπουμε ένα κομμάτι της αρχής της όλης ιστορίας.
Ο Kevin Flynn, δούλευε για μια εταιρία λογισμικού υπολογιστών και ο πρόεδρος της εταιρίας του έκλεψε την ιδέα για κάποιο παιχνίδι. Ο Dilinger, ο πρόεδρος που έκλεψε την ιδέα, έχει στην κατοχή του ένα υπερπρόγραμμα το οποίο φωνάζουν "Master Control Programm". Αυτό το πρόγραμμα έχει αρχίσει να αποκτά δική του νοημοσύνη και βούληση και κάθε φορά που ο Kevin Flynn προσπαθεί να σπάσει τα αρχεία της εταιρίας για να βρει τον φάκελο όπου υπάρχουν αποδείξεις ότι το παιχνίδι ήταν δικό του, το Master Control Programm του στέκεται εμπόδιο. Έτσι, προσπαθώντας να αποδείξει το δίκιο του, μπαίνει από λάθος στον ψηφιακό κόσμο όπου μονομαχεί στην αρχή για να επιζήσει(ότι γίνεται και στο Legacy σε λίγες μόνο σκηνές) και μετά ξεκινάει την αναζήτηση μαζί με τον Tron για να καταστρέψουν το Master Control.
Δεν είμαι σίγουρος για το τι μπορώ να κρίνω από αυτήν τη ταινία. Το σίγουρο είναι ότι για την εποχή της ήταν μια πρωτοποριακή ιδέα. Η τεχνολογία χρησιμοποιήθηκε στο ζενίθ της και το αποτέλεσμα ήταν αρκετά ενδιαφέρον. Παρά το γεγονός ότι ο ψηφιακός κόσμος και οτιδήποτε μέσα σε αυτόν φαινόταν να είναι σαν από παιχνίδι arcade - καθώς οι περισσότερες σκηνές μέσα στον ψηφιακό κόσμο έλαβαν μέρος - ήταν μια αξιόλογη ταινία για να δει κανείς.
Αυτό που με χάλασε λίγο ήταν η μουσική συνοδεία της ταινίας. Σε κάποια σημεία ήταν υπερβολικά έντονη και δεν συμβάδιζε αρμονικά με την ταινία.
Αυτά και για το παλιό το Tron, το οποίο είδα μόνο για να έχω μια ιδέα του τι είχε προηγηθεί. Στο IMDB έχει 6.7 όσο περίπου και το Legacy. Ίσως να άξιζε και λίγο παραπάνω για την εποχή του.
TR
Tron(1982)
Σε αυτή την πρώτη έκδοση, που δυστυχώς ή ευτυχώς έπρεπε να ζητήσω από τον Τζακ Σπάροου, βλέπουμε ένα κομμάτι της αρχής της όλης ιστορίας.
Ο Kevin Flynn, δούλευε για μια εταιρία λογισμικού υπολογιστών και ο πρόεδρος της εταιρίας του έκλεψε την ιδέα για κάποιο παιχνίδι. Ο Dilinger, ο πρόεδρος που έκλεψε την ιδέα, έχει στην κατοχή του ένα υπερπρόγραμμα το οποίο φωνάζουν "Master Control Programm". Αυτό το πρόγραμμα έχει αρχίσει να αποκτά δική του νοημοσύνη και βούληση και κάθε φορά που ο Kevin Flynn προσπαθεί να σπάσει τα αρχεία της εταιρίας για να βρει τον φάκελο όπου υπάρχουν αποδείξεις ότι το παιχνίδι ήταν δικό του, το Master Control Programm του στέκεται εμπόδιο. Έτσι, προσπαθώντας να αποδείξει το δίκιο του, μπαίνει από λάθος στον ψηφιακό κόσμο όπου μονομαχεί στην αρχή για να επιζήσει(ότι γίνεται και στο Legacy σε λίγες μόνο σκηνές) και μετά ξεκινάει την αναζήτηση μαζί με τον Tron για να καταστρέψουν το Master Control.
Δεν είμαι σίγουρος για το τι μπορώ να κρίνω από αυτήν τη ταινία. Το σίγουρο είναι ότι για την εποχή της ήταν μια πρωτοποριακή ιδέα. Η τεχνολογία χρησιμοποιήθηκε στο ζενίθ της και το αποτέλεσμα ήταν αρκετά ενδιαφέρον. Παρά το γεγονός ότι ο ψηφιακός κόσμος και οτιδήποτε μέσα σε αυτόν φαινόταν να είναι σαν από παιχνίδι arcade - καθώς οι περισσότερες σκηνές μέσα στον ψηφιακό κόσμο έλαβαν μέρος - ήταν μια αξιόλογη ταινία για να δει κανείς.
Αυτό που με χάλασε λίγο ήταν η μουσική συνοδεία της ταινίας. Σε κάποια σημεία ήταν υπερβολικά έντονη και δεν συμβάδιζε αρμονικά με την ταινία.
Αυτά και για το παλιό το Tron, το οποίο είδα μόνο για να έχω μια ιδέα του τι είχε προηγηθεί. Στο IMDB έχει 6.7 όσο περίπου και το Legacy. Ίσως να άξιζε και λίγο παραπάνω για την εποχή του.
TR
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου