Μιας και σήμερα είναι Χριστούγεννα, λέω να γράψω κι εγώ κάτι που να έχει σχέση με την εποχή. Σκεφτόμουν να γράψω νωρίτερα ένα κείμενο με το περιεχόμενο αυτό, αλλά δεν ήξερα τι να γράψω. Ακόμα δεν ξέρω. Κάτι θα σκεφτώ όμως. Ολόκληρη χρονιά φτάνει στο τέλος της. Όλο και κάποιοι θα πρέπει να κάνουν ένα revise σε ό,τι έγινε τη χρονιά που λήγει σε λίγες μέρες.
Ήθελα μόνο να ενημερώσω τους πάντες όλους ότι έχω βάλει μια νέα ενσωμάτωση στο blog. Και αυτή είναι το ράδιο κάτω δεξιά, όπως ήδη καταλάβατε. Έχω βάλει μέσα 10 τραγούδια από αυτά που μου άρεσαν περισσότερο και μου ήρθαν στο μυαλό. Επομένως, όταν θα διαβάζετε τις νέες μου δημοσιεύσεις, θα έχετε και μια μουσική υπόκρουση. Είμαι ανοιχτός και σε προτάσεις αν ξέρετε κάποιο καλό τραγούδι το οποίο θα ήταν μια ωραία προσθήκη στη λίστα πείτε μου στα σχόλια και μπορεί να το βάλω αν μου αρέσει.
OK, φοβερή ταινία. Να πω αν περίμενα κάτι περισσότερο ή λιγότερο; Αποκλείεται. Δεν περίμενα τίποτα. Απλά να δω την ταινία. Και την είδα. Και τρελάθηκα.
Ενόψει της επετείου της 17ης Νοεμβρίου, σκέφτηκα να πω μερικά πραγματάκια για το τι περνάει από το μυαλό μου τις ώρες αυτές. πρόσφατα χρειάστηκε να βρεθώ στο Πεδίον του Άρεως, για να παραλάβω ένα βιβλίο για τη σχολή μου. Και μιας και ήμουν κατά κει, σκέφτηκα να περάσω μια βόλτα κι από το Μετσόβιο Πολυτεχνείο, το ιστορικό κτίριο όπου έλαβε μέρος η επανάσταση κατά της δικτατορίας. Αυτό που είδα δύσκολα περιγράφεται με λόγια, αλλά θα θα κάνω ό,τι μπορώ.
Είδα μια είδηση στο news247, η οποία με έκανε να αναρωτιέμαι αν πράγματι είναι σωστό να κατηγορούνται άνθρωποι για σεξισμό ή όχι. Ο λόγος, το παρακάτω βιντεοκλίπ, το οποίο έχει τον τίτλο Touch Your Boobies.
Εκτός του ότι με είχε ζαλίσει στην αρχή ο Zaratoth να το δω και του ότι το είχα αρχίσει αλλά το παράτησα για καιρό όμως έπρεπε να το δω γιατί το είχα αρχίσει, έχω να πω μερικά πραματάκια για το συγκεκριμένο anime.
Αυτό ακριβώς. Γιατί τους έκατσαν βαριά μερικά σχόλια που ακούστηκαν για τον αντικαγκελάριο(ελεϊνή η ορολογία που χρησιμοποιούν για τα αξιώματα-λες και είναι ακόμα κάνας μεσαίωνας) αλλά και για τους ίδιους. Αφορμή για να μας χαρακτηρίσει το περιοδικό Bild άλλη μια φορά ήταν η εξής φωτογραφία:
Μόλις ολοκλήρωσα τη συγκεκριμένη σειρά anime. Μπορώ να πω ήταν αρκετά διασκεδαστική. Πραγματικά το απόλαυσα. Είναι και μια ταινία την οποία θα δω στο άμεσο μέλλον.
Εδώ είναι όλοι, μα ΟΛΟΙ οι χαρακτήρες που εμφανίζονται. Ακόμα και οι άκυροι.
Μόλις εχθές τελείωσα τη συγκεκριμένη σειρά. Αν πω ότι ενθουσιάστηκα, θα πω ψέματα. Γιατί κλασικά, όπως σχεδόν κάθε anime που βλέπω τελευταία, δεν έχει ουσιαστικό τέλος. Και είναι άκρως εκνευριστικό.
Τέσσερις μέρες πήγα στο χωριό μου. Και ξεκουράστηκα και τη δουλειά μου έκανα και ένα φίλο αρραβώνιασα.
Συγκεκριμένα γι' αυτό το τελευταίο, πήγα σε κάτι αρραβώνες. Συνηθισμένο να το κάνει κάποιος. Αλλά εγώ το πήγα ένα βήμα παραπέρα. Πήγα σε αρραβώνα, ντυμένος για συναυλία των Blind Guardian! Πολύ γέλιο με τους φίλους μου. Τα μαλλιά τα είχα στυλ κοκοράκι, μακρυά βερμούδα και οι Blind Guardian φάτσα φόρα. Τι έλεγαν για μένα, δεν έχω ιδέα. Αλλά έτσι είναι. Αν ξαφνικά πας προσκεκλημένος κάπου που δεν το περιμένεις, τότε βάζεις κυριολεκτικά ό,τι έχεις. Κι εγώ μόνο αυτό είχα από "καλά ρούχα"(πουκάμισα έτσι κι αλλιώς δε φοράω).
Αυτά τα νέα από το μέτωπο. Τώρα γύρισα στην Αθήνα. Πολιτισμός, internet, καυσαέρια, πρεζάκια, δολοφόνοι.... It's good to be back!
Αυτή τη στιγμή που σας γράφω κατάφερα να περάσω το σημείο που είχα κολλήσει εδώ και καιρό στο Ninja Gaiden. Επιτέλους! Καιρός ήταν. Είχα βαρεθεί πια! Να δω παρακάτω πως θα συνεχίσω.
Το σημαντικό είναι ότι το δύσκολο κομμάτι (μέχρι τώρα πάντα) έφυγε. Πάμε γι' άλλα.
Εγώ όσο και να το έχω βάλει σκοπό, αυτό δε λέει να γίνει. Ο λόγος για το Ninja Gaiden ακόμη μια φορά, το οποίο ακόμη πασχίζω να τερματίσω με νύχια και με...πλήκτρα.
Σήμερα κατάφερα να περάσω το σημείο που έχω μείνει από τον Μάρτη-Απρίλη και έφτασα μέχρι το boss. Ένα καλαμαροειδές τέρας. Ήξερα ότι με περίμενε γιατί έχω δει το walkthrough στο youtube. Αλλά δεν έχει και μεγάλη σημασία. Ο τύπος που έχει ανεβάσει τα walkthroughs του NG κι εγώ παίζουμε τελείως διαφορετικά. Εγώ ψάχνω να μαζεύω elixirs γιατί τα πατάω και δυο-δυο καμιά φορά πάνω στην ένταση. Εκείνος παίζει στο Easy(αλλιώς δεν εξηγείται γιατί υπάρχει τόσο μεγάλη διαφορά στο επίπεδο δυσκολίας) και ούτε που τα χρειάζεται.
Αλλά που θα πάει; Θα το περάσω. Όπου να 'ναι θα περάσω εκείνο το σημείο. Αν θα προχωρήσω, αυτό είναι άλλο θέμα, καθώς έχω και μαι σχολή στην οποία χρωστάω κάποια μαθήματα και πρέπει να αρχίσω να διαβάζω. Τρία είναι, αλλά είναι αρκετά βαρβάτα. Αλλά κάτι θα κάνω και γι' αυτά.
Όχι πολλά πράγματα, απλά μια ενημέρωση να κάνω, γιατί έχουν αρχίσει και βγαίνουν λόγια που μάλλον βγαίνουν γιατί νομίζουν ότι θα με χτυπήσουν άσχημα εμένα.
Το λοιπόν έχω κατηγορηθεί ότι λέω ψέμματα. Το δέχομαι. Δέχομαι την κατηγορία αυτή. Στα λόγια μου κρύβω την αλήθεια. Λέω ψέμματα. Κι αυτό για να αποφύγω διάφορες άβολες καταστάσεις. Όπως το να φέρω διάφορα άτομα σε δύσκολες θέσεις. Μπορώ να αρχίσω να πετάω αλήθειες έτσι στα ξαφνικά, χωρίς ιδιαίτερο λόγο. Όμως αυτό θα κάνει κάποιους άλλους να θέλουν να κρυφτούν.
Σωστά. Στα λόγια μου κρύβω την αλήθεια. Στις πράξεις μου όμως κρύβω τα ψέμματα. Αυτό είναι ωραία γραμμή να χρησιμοποιήσω και στο βιβλίο μου.
Και κάτι άλλο. Σήμερα πήγα σε ένα παιδί από την παρέα που σταμάτησα να είμαι μέλος εδώ και καιρό και απλά τώρα σταμάτησα να επισκέπτομαι. Πήγα, πήρα αυτό που μου ανήκε και έφυγα. Καθώς έφευγα, μου είπε εκείνο το παιδί "Να σου πω κάτι, εγώ δεν είμαι Κ." και του απάντησα απλά "Ούτε κι εγώ". Όμως δεν το εννοούσα. Τουλάχιστον όχι όπως έγινε ή γίνεται αντιληπτό. Εννοούσα ότι δεν είμαι αυτός που ήμουν πριν σας αφήσω. Είμαι ακόμη πιο ελεύθερος. Και επικίνδυνος. Προσέχετε τι μου κάνετε πλέον, γιατί μπορεί να αρχίσω να κάνω διάφορες κινήσεις και μετά θα αρχίσω να πετάω και λόγια. Κανονίστε.
Εχθές ξεκίνησα το Rathcet and Clank: Quest for Booty. Σήμερα το τερμάτισα. Δεν ήταν τίποτα το ιδιαίτερο. Κι έχω ακόμα να παίξω ένα σωρό παιχνίδια. Εκείνο το Ninja Gaiden Sigma... θα πεθάνω και ακόμα θα προσπαθώ να το τερματίσω. Μου έχει βγάλει την πίστη. Και δίνω το λόγο μου σε όλους σας. Και θα βάλω και ένα poll γι' αυτό.
ΑΝ ΤΕΡΜΑΤΙΣΩ ΤΟ NINJA GAIDEN, ΘΑ ΠΑΙΞΩ ΤΟ METAL GEAR SOLID!!!
Και η ψηφοφορία αυτό το θέμα θα έχει. Αν θα τερματίσω ποτέ το Ninja Gaiden. Ψηφίστε λοιπόν!!!
Πριν λίγο γύρισα από το Πόρτο Ράφτι, που έκανα και το πρώτο μου μπάνιο για φέτος. Όλη η αηδία των τελευταίων ωρών ξεπλύθηκε στη θάλασσα.
Τώρα σκέφτομαι να αρχίσω την τρίτη εκδοχή του βιβλίου που θέλω εδώ και καιρό να γράψω. Ελπίζω να είναι η οριστική εκδοχή αυτή, με τα ελάχιστα δυνατά λάθη, ώστε να είναι και ικανή προς έκδοση. Να δω, θα τα καταφέρω να φτάσω στο βιβλιοπωλείο αυτή τη φορά;
Αυτό είναι μάλλον το πιο σημαντικό μέρος από τη σειρά "Άνθρωποι" που γράφω, οπότε θα ήθελα να έχει την απαιτούμενη προσοχή και κατανόηση. Εάν πρόκειται να αρχίσετε να λέτε και να γράφετε στα σχόλια ό,τι να 'ναι, καλύτερα να μην συνεχίσετε να διαβάζετε. Ακόμα και να το διαβάσετε όμως, καλύτερα να κρατήσετε τα σχόλιά σας για τον εαυτό σας, εάν πρόκειται να αρχίσετε τα "μου, σου, του" κτλ. Οποιοδήποτε ανώνυμο σχόλιο, θα διαγραφεί από την συγκεκριμένη ανάρτηση. Εάν έχετε να πείτε κάτι, να βάλετε το βαφτιστικό όνομά σας ή το κοινό σας όνομα, αλλιώς δεν θα σας πάρω στα σοβαρά και θα διαγράψω το σχόλιο που αφήσατε. Κι αν νομίζετε ότι αυτό είναι παιδιάρισμα, μπράβο σας, αλλά κρατήστε τα λόγια σας για τον καθρέφτη.
Και ήταν πολύ ωραίο οφείλω να πω. Εχθές(την Παρασκευή δηλαδή) είχε γενέθλια ο Zaratoth και μας έβγαλε για να μας κεράσει. Πήγαμε εγώ, ο BigBoss και ο Thunderhawk. Εννοείται ήταν εκεί και ο Zaratoth, αφού υποτίθεται ήταν τα δικά του γενέθλια.
Σήμερα ήταν η τελευταία μέρα εργασίας μου στο κατάστημα που δούλευα. Τώρα με στέλνουν σε ένα άλλο, που είναι πιο κοντά στο σπίτι μου. Όμως είναι πιο χάλια η κατάσταση εκεί.
Σήμερα έβαψα το play room που διαθέτω. Το έκανα ένα hardcore καναρινί(αν και πήγαινε για άλλο χρώμα). Φρεσκαρίστηκε το μέρος τουλάχιστον. Πέρασα κι έναν ασβέστη το ταβάνι, τζιτζί έγινε το δωμάτιο. Καθάρισε ο τόπος!
Boss, Zaratoth, περιμένω να έρθετε να παίξουμε καμιά μέρα.
Μόλις ξεκίνησα να παρακολουθώ το συγκεκριμένο anime. Έψαχνα για κάτι που να είναι παρόμοιο με το Ikkitousen, δηλαδή να περιέχει ξυλίκι, γκόμενες και λίγο υπερφυσικές δυνάμεις. Βρήκα αυτό. Δείχνει πολλά υποσχόμενο. Όταν τελειώσει θα σας πω εντυπώσεις.
Προς το παρόν, το πρώτο επεισόδιο είχε πολλή πλάκα. Γέλια του θανατά, ξύλο και άγιος ο Θεός. Και οι γκόμενες που ανέφερα. Αυτό το anidb...με έχει σώσει!
Η ψηφοφορία έκλεισε λοιπόν και τα αποτελέσματα είναι δίπλα για όποιον θέλει να τα δει. Καλά, κάποια στιγμή θα τα βγάλω.
Οι περισσότεροι ψηφίσατε ότι το blog παίρνει βελτιώσεις. Θα ήθελα να ακούσω λοιπόν τι είδους βελτιώσεις περιμένετε να δείτε στο μέλλον ώστε να είναι το blog μου περισσότερο ευχάριστο. Έχω ήδη μερικά πράγματα στο μυαλό μου για να το κάνω ακόμα καλύτερο, αλλά θα ήθελα να ακούσω και τις δικές σας προτάσεις. Αφήστε ένα σχόλιο με τις σκέψεις σας και θα δω αν υπάρχει κάτι που μπορώ να κάνω για να αναβαθμίσω το blog και να διευρύνω στη συντροφιά.
Αύριο γράφω τα δύο τελευταία μου μαθήματα στη σχολή και μετά, αν χρωστάω κάτι θα γράψω ξανά τον Σεπτέμβρη. Μακάρι να μη χρωστάω πολλά.
Περισσότερο, θέλω να τελειώνω γιατί έχω ήδη ξεκινήσει να δουλεύω και ήδη υπάρχει ένα θέμα με την αυριανή μέρα, οπότε άντε να τελειώνω για να δουλέψω με την ησυχία μου. Να βγάλω και το χαρτζιλίκι μου και να πάω για δίπλωμα.
Και μην ξεχνιόμαστε, θα μείνει και περισσότερος χρόνος για να παίζω τα παιχνίδια που με περιμένουν για το PS3. Και ρίξτε και λίγη τροφή στα ψαράκια μου ρε!
Μόλις ολοκλήρωσα να παρακολουθώ το συγκεκριμένο anime. Ήταν πολύ ωραίο, είχε πολύ γέλιο, πρωτότυπη ιστορία και διαρκές ενδιαφέρον.
Όταν ξεκίνησα να το δω είχα ήδη δει την ταινία με τους κανονικούς ηθοποιούς που είχε κυκλοφορήσει, και ήξερα πάνω-κάτω το τι θα γινόταν. Αλλά παρακολουθώντας, κατάλαβα πως αυτό που είχε η ταινία ήταν μόνο η αρχή. Η συνέχεια ήταν ακόμα πιο δραματική. Παρόλα τα αμερικάνικα στοιχεία του(ήταν animation όχι anime), ήταν μια εξαιρετική σειρά. Σας την προτείνω ανεπιφύλακτα, σε όσους δεν την έχετε δει.
Σοβαρά τώρα, τι τρέχει με αυτή τη φάρα; Ό,τι μαλακία σκεφτείς, μπορείς να την βρεις στο ίντερνετ. Είδα ένα βίντεο στο yotube, από αυτά που έχουν τις περισσότερες προβολές και ήταν κάτι πιτσιρίκια που γελούσαν με έναν τύπο. Ορίστε ο τύπος με τον οποίο γελούσαν:
Όπως κανένας δεν παρατήρησε(εκτός από τον Big Boss που του το είπα), μπήκαν κάτι ψάρια στο blog μου. Στο κάτω μέρος του blog υπάρχει ένα....ενυδρείο. Εμπρός λοιπόν, ταΐστε τα. Κάντε κλικ μέσα στο πλαίσιο για να τους ρίξετε τροφή.
Μόλις εχθές ήρθε το συγκεκριμένο παιχνίδι. Ακόμη όμως έχω να τερματίσω το πρώτο. Και το βλέπω να με παίρνει...... Τέλος πάντων, θα πάρει καιρό. Μέχρι να βρω τρόπο να περάσω από εκεί που έχω κολλήσει, θα περάσουν τουλάχιστον τρεις βδομάδες. Βασικά σκέφτομαι να το αρχίσω από την αρχή και να κοιτάξω και κάνα walkthrough γιατί δεν την παλεύει. Είναι και οι χρυσοί σκαραβαίοι που πρέπει να μαζεύω.... Ταλαιπωρία σας λέω. Και λείπει και ο Zaratoth και δεν μπορούμε να παίξουμε κάνα σοβαρό ματς LoL. Όλο χάνουμε. Άστο διάτανο όλα μαζί...!
Χθες ολοκληρώθηκε το πρωτάθλημα του LoL στην Dreamhack. Τον τίτλο διεκδικούσαν οι against All authority(aAa) και οι Team FNATICMSI(έτσι γράφεται, δεν έχω κάνει λάθος). Οι πρώτοι είναι από Γαλλία, οι δεύτεροι είναι "ομοσπονδία" με άτομα από όλη την Ευρώπη. Όποιος και να κέρδιζε, ο τίτλος θα πήγαινε στην Ευρώπη.
Και όπως είπε αργότερα κάποιος σε συνέντευξη, κι εγώ "ήθελα να αποδείξω ότι είμαστε καλύτεροι από τους Αμερικάνους στο gaming". Κι έτσι αποκλείστηκαν οι Αμερικάνικες ομάδες. Προσωπικά ήθελα να το πάρουν οι aAa, αλλά μέσα στην μάχη ξέχασα και αγαπημένους παίκτες και τα πάντα όλα. Έτσι κι αλλιώς οι Ευρωπαίοι δώσαν Ευρωπέη στους Αμερικάνους. Οπότε απλά με ένοιαζε να δω έναν καλό αγώνα και να μάθω ότι μπορώ.
Τελικά κέρδισαν οι FNATICMSI και έτσι έκλεισε η Season 1 του LoL. Να δούμε τι επιφυλάσσει η δεύτερη. Μακάρι να μπορούσα κι εγώ να πάω σε ένα τέτοιο πρωτάθλημα. Μόνο για την εμπειρία. Μετά θα το έκανα και για την νίκη, αν ξαναπήγαινα.
Κι όπως ο φίλτατος BigBoss, έτσι κι εγώ οδήγησα εχθές το βράδυ. Καλά ήταν κάπως ξημερώματα. Γύρω στις 12.30-01.00 αν θυμάμαι.
Εγώ όμως οδήγησα και αυτοκίνητο και μηχανάκι. Καλά το αυτοκίνητο δεν ήταν κάτι το ιδιαίτερο, αλλά μηχανάκι είχα καιρό να οδηγήσω. Αλλά επειδή ως γνωστόν είμαι ο Reaper, λόγω της ώρας όλα πήγαν καλά. Βασικά, αν αφήσουμε κατά άκρην ότι δεν άναψα τα φώτα στο αυτοκίνητο, επειδή με φώτιζε το λαμπάκι της καμπίνας και τα φώτα του δρόμου, αν εξαιρέσουμε από την άλλη ότι το μηχανάκι έχει μεγάλες παραξενιές στις σχέσεις των ταχυτήτων(πράγμα το οποίο δεν επηρέασε καθόλου την οδήγησή μου), τότε όλα πήγαιναν κατ' ευχήν.
Αν είσαι οδηγάρα, είσαι οδηγάρα. Αν πάλι είσαι BigBoss, τότε....είσαι σαν τον BigBoss. Όποιος έχει μυαλό κατάλαβε. :D
Πάντως χάρηκα πολύ που οδήγησα ξανά μηχανάκι μετά από τόσα χρόνια. Και αμάξι είχα καιρό να οδηγήσω, και γι' αυτό έπρεπε να είμαι λίγοπιο προσεκτικός όσον αφορά τα φώτα. Πάλι καλά ήμουν σε δρόμο που δεν κυκλοφορούσαν καθόλου αυτοκίνητα. Τουλάχιστον θυμόμουν να ανάβω τα φλας.
Είχα παραγγείλει ένα καλώδιο HDMI για το PS3 πριν δύο μέρες και μου ήρθε σήμερα. Φίνα! Τώρα θα μπορώ να παίζω παιχνίδια και σε υψηλή ευκρίνεια. Θα βλέπω να χάνω στο ρημάδι το Ninja Gaiden σε εικόνα High Definition.
Κι όπως έγραψα νωρίτερα κατά τη διάρκεια της μέρας, ξεκίνησα ήδη να βλέπω το συγκεκριμένο anime. Πλάκα δείχνει να έχει, μόνο που δεν το βρίσκω σε καλή ποιότητα εικόνας. Φαίνεται εντελώς διαφορετικό από την ταινία. Τώρα αν αυτό είναι καλό ή όχι, αυτό θα το δούμε στο μέλλον.
Προς το παρόν, έχω φτάσει στο 5ο επεισόδιο και μάλλον θα δω κάνα-δυο ακόμα. Και μην ξεχάσετε να κάνετε κλικ στις διαφημίσεις xD
Μόλις τελείωσε και το τελευταίο επεισόδιο του Death Note. Πάντα άκουγα ότι είναι απίστευτα φοβερό anime, αλλά ποτέ δεν το περίμενα να είναι πραγματικά αλήθεια. Μου άρεσε πάρα πολύ. Αφού σκέφτομαι να το ξαναδώ. Έχω και τα 37 επεισόδια κατεβασμένα, οπότε είμαι μια χαρά. Το μόνο που με χάλασε ήταν το πρόβλημα με τις μεταφράσεις. Όπως και μου τη σπάει σε κάθε anime σειρά αυτό το πράγμα. Δεν γίνεται δηλαδή ένα μόνο group να αναλάβει όλες τις μεταφράσεις; Ένα που να κάνει και καλή δουλειά; Πρέπει να την κάνουν 5-6 και να αλλάζει το κλίμα κάθε φορά;
Τέλος πάντων. Αν και μου άρεσαν οι μεταφράσεις της πρώτης ομάδας που το άρχισε, κυρίως λόγω γραμματοσειράς, το νόημα βγήκε και η ιστορία τελείωσε. Ίσως δεν είχε τόση δράση όσο ένα anime στο οποίο θα έπεφτε ξύλο, αλλά το ενδιαφέρον που παρουσιάζει είναι ατελείωτο. Πραγματικά ο δημιουργός του πρέπει να είναι διάνοια. Αλλιώς δεν μπορεί να σκέφτηκε τόσες πολλές πλεκτάνες. Κι όλα όσα έλεγαν οι χαρακτήρες και το πως ξεγλιστρούσαν κάθε φορά και πως τους πιάσανε στο τέλος, όλα αυτά είναι δουλειά μιας διάνοιας. Αφού κι εγώ έχανα κάπου-κάπου την μπάλα με τις τόσες υποθέσεις.
Τώρα λέω να δω το Avatar: The Last Airbander. Το γνώριζα κι αυτό το anime από καιρό. Έχω ήδη δει την ταινία, η οποία προσωπικά μου άρεσε, αν και έχει πάρει χρυσό βατόμουρο. Τέλος πάντων. Και για να κλείσω, πάρτε και το πρώτο opening του Death Note, που πιστεύω ότι ήταν πιο γαμάτο από το δεύτερο.
Σήμερα ξεκίνησα το συγκεκριμένο παιχνίδι. Όχι, εχθές πρέπει να ήταν. Πάντως, δεν το έχω προχωρήσει πολύ, αφού είναι εξαιρετικά δύσκολο. Πιο δύσκολο από το God of War που έπαιζα τις προάλλες. Βασικά είναι αρκετά δύσκολο να αποφασίσω πιο είναι πιο εκνευριστικό παιχνίδι, αφού στο God of War είχα κολλήσει σε λίγα σημεία επί αρκετές ώρες, ενώ στο Ninja Gaiden έχω κολλήσει σε πολλά σημεία για όχι και τόσο πολύ ώρα. Δύσκολη απόφαση. Τι περνάει ένας gamer, ε;
Μιας και ζούμε στον κόσμο που ζούμε, βλέπουμε και διάφορα που συμβαίνουν γύρω μας. Λοιπόν επειδή κι εγώ έχω δει αρκετά, να μερικά από αυτά που συνάντησα και είχα την ευχέρεια να βγάλω φωτογραφίες.
Σήμερα είδα αρκετά επεισόδια του Death Note, το οποίο είχα αφήσει για λίγο καιρό στην άκρη. Είναι απίστευτα αυτά που συμβαίνουν εκεί μέσα. Μπερδεύεσαι και δεν το έχεις καταλάβει. Η πλοκή του είναι εξωπραγματικά απίθανη. Αυτός που κάθισε και το σκέφτηκε πρέπει να ήταν τρελός, αλλά το έργο του είναι φοβερό.
Σήμερα είδα από το επεισόδιο 11 μέχρι το 18. Άρχισα να χάνω την μπάλα λίγο και γι' αυτό το σταμάτησα. Βασικά θέλω να πάω και για ύπνο γιατί έχω μάθημα το πρωί(είναι πλέον Τετάρτη).
Από χθες το βράδυ έχει ξεκινήσει η έκθεση της Ε3, της μεγαλύτερης επίδειξης video games στον κόσμο. Είχε πολλά ωραία πράγματα, αλλά και πολλές απογοητεύσεις. η πρώτη και μεγαλύτερη ως τώρα ήταν αυτή της Microsoft. ΟΚ, έβγαλες ένα Kinect, αλλά μη ζαλίζεις τον κόσμο μόνο με αυτό. Δείξε και κάτι άλλο που χρειάζεται χειριστήριο, αλλά είναι πολύ ενδιαφέρον.
Τα highlights της Microsoft ήταν το Halo 4(και το Anniversary ωραίο ήταν) και το καινούριο Lara Croft, που θα μας δείξει την ιστορία πριν η Lara γίνει η Lara που όλοι γνωρίζουμε.
Μετά ήρθε η σειρά της ΕΑ. Εκεί ενθουσιάστηκα πιο πολύ μπορώ να ομολογήσω, καθότι εμφανίστηκαν πολλοί δυνατοί τίτλοι. Το Mass Effect 3 ήταν καθηλωτικό, αφού μέχρι κι εγώ σκέφτηκα να το παίξω, ακόμη κι αν δεν έχω ιδέα τι γίνεται στα άλλα δύο. Ένας νέος τίτλος εμφανίστηκε επίσης, που ακούει στο όνομα Overstrike και είναι σε στυλ Duke Nukem. Προχωράς και βαράς. Τουλάχιστον αυτό κατάλαβα εγώ. Και από τις πατάτες που είδαμε, πρώτο έρχεται το νέο need for Speed: The Run. Run Forest Run καλύτερα έπρεπε να λέγεται, καθώς όλοι όσοι γνωρίζουν έστω και ελάχιστα από τη συγκεκριμένη σειρά, γνωρίζουν ότι το παιχνίδι είναι racing και όχι του στυλ Grand Theft Auto.
Έπειτα, η Ubisoft είχε κάποιους δυνατούς τίτλους επίσης. Η επιστροφή του Far Cry και το νέο Tom Clancy's Ghost Recon φαίνονται από τους τίτλους που λογικά θα βάλω στη λίστα για να δοκιμάσω. Έκλεισε με τον καλύτερο τρόπο. Demo του Assassin's Creed: Revelations. Πρέπει οπωσδήποτε να παίξω τα δύο επεισόδια που μου έχουν απομείνει. Είναι απίστευτη αυτή η σειρά. Και όπως όλοι είχε και μερικούς τίτλους σούπες. Το καλύτερο που είχε να επιδείξει η Ubisoft ήταν ο παρουσιαστής της. O τύπος απλά δεν παιζόταν! Πολύ πλάκα είχε, ακόμη κι αν όλοι τον έβριζαν γιατί είχε πει δύο Redbull(δεν το ξέρω αυτό, αλλά για να έχει τόση ενεργητικότητα...).
Μετά ήταν η Sony, αλλά επειδή Ελλάδα και Αμερική έχουν μια διαφορά στις ώρες, είπα να το αφήσω για κάποια άλλη μέρα. Εκτός του ότι δεν θα έχει να δείξει κάτι το ιδιαίτερο η Sony, μιας και προσφάτως ανέκαμψε από την επίθεση των hackers.
Σήμερα τελείωσα το God of War, το οποίο είχα ξεκινήσει πριν λίγες μέρες. Εντάξει, τώρα που είδα και τις σκηνές που είχα χάσει, ικανοποιήθηκα. Αν και χαλάστηκα λίγο, γιατί ήθελα ένα συγκεκριμένο trophy να πάρω, το οποίο το έχασα για πολύ πολύ πολύ λίγο. Δηλαδή όσο και να προσπαθούσα, δεν θα το κατάφερνα αν το ήθελα. Φταίει όμως η δυσκολία στο επίπεδο του Άδη, γιατί αν δεν ήταν εκεί αυτά τα ματζαφλάρια που γυρνάνε, θα είχα πάρει το σεντούκι με την εμπειρία και ίσως να το έπαιρνα το trophy εκείνο.
Τέλος πάντων.Τώρα θα δω πότε θα ξεκινήσω το επόμενο παιχνίδι μου. Αν και θα μου πάρει λίγο καιρό, γιατί τώρα από βδομάδα, ξεκινάνε οι εξετάσεις στη σχολή στα εργαστήρια και πρέπει να αρχίσω το διάβασμα λιγάκι. Να δούμε πως θα τα πάω κι εκεί.
Αυτή η μίνι σειρά με έχει τρελάνει. Μου άρεσε πάντα το ΜΚ, αλλά τώρα που κάνανε κι αυτή τη σειρά με ηθοποιούς είναι ακόμη πιο πορωτική. Αν κατάλαβα από το τελευταίο επεισόδιο που είδα, μάλλον θα βγάλουν το ένατο και τελευταίο επεισόδιο την επόμενη εβδομάδα. Κρίμα.
Σήμερα ξεκίνησα να φτιάχνω το νέο μου site. Η όλη ιδέα βασίστηκε στο γεγονός ότι έπρεπε να το κάνω έτσι κι αλλιώς, για την εργασία μου στη σχολή, αλλά σκέφτηκα ότι αφού το κάνω που το κάνω, ας το κρατήσω και ας το διαδώσω. Άστε που γενικά δεν είχα θεματολογία για το site και που θα μπορούσα να βρω καλύτερα θέματα, παρά από την καθημερινότητά μας;
Μόλις ολοκληρώθηκε ο αγώνας μεταξύ Counter Logic Gaming και Rick Solid στο League of Legends για μια θέση στο πρωτάθλημα Dreamhack που θα γίνει στη Σουηδία.
Κανονικά θα έγραφα ότι ξεκίνησα να παίζω το Ninja Gaiden. Αλλά ποτέ δεν είδα κάποια σημεία του God of War, διότι δεν είχα PS2 αλλά πήγαινα στον κολλητό μου και παίζαμε. Οπότε αυτός όποτε ήθελε συνέχιζε το παιχνίδι και εγώ δεν ήξερα τι συνέβαινε. Επομένως, μιας και έχω το God of War Collexction, ξεκίνησα το πρώτο.
Και μου βγήκε η πίστη ανάποδα! Ειδικά σε ένα σημείο, όπου πρέπει να περάσεις από κάτι ανεμιστήρες που κόβουν παϊδάκια. Δύο(2) ώρες το παίδευα. Δηλαδή αυτό με παίδευε. Αφού είχε αρχίσει να με πιάνει πονοκέφαλος! Αλλά το πέρασα αυτό το σημείο και βασικά είμαι αρκετά κοντά στο τέλος. Οπότε λογικά μέσα στη βδομάδα ή προς το τέλος της, θα έχω τελειώσει.
Τι ήταν κι αυτό το σημερινό; Ξαφνικά, εκεί που ο καιρός ήταν ωραίος και ζεστός, άρχισε ξαφνικά να πετάει κάτι χοντρές σταγόνες και έσφιξε μια βροχή.... Κι όχι τίποτα άλλο, είχα μάθημα στις 3 το μεσημέρι.
Το ακόμη πιο γκαντέμικο ήταν πως μόλις βγήκα από το σπίτι για να πάω στη σχολή, τότε άρχισε το μπουρίνι. Αλλά ξέρω ποιος φταίει και γι' αυτό. Ο υπεύθυνος είναι ο μπουνταλάς αυτός. Δείχτε τον με το δάχτυλο και βρίστε τον όσο θέλετε. Θα κάνει ότι δεν ακούει, αλλά τον τσούζει γερά.
Αυτά για σήμερα. Αύριο έχω μια παρουσίαση για ένα άλλο blog που με έπρηξαν να το φτιάξω. Το περί ου ο λόγος blog είναι αυτό εδώ. Καλό φαίνεται και πάλι καλά που ο BigBoss μου βρήκε αυτήν την εικόνα, γιατί αλλιώς δεν φαινόταν καλά με αυτήν που είχα βάλει εγώ αρχικά.
Επιτέλους τελείωσα το Assassin's Creed. Εννοείται πως δεν έφτασα το 100% γιατί δεν μπορούσα να βρω όλες τις σημαιούλες που πρέπει να μαζέψω. Αλλά το παιχνίδι σαν ιστορία, τελείωσε.
Σαν παιχνίδι, εμένα μου άρεσε, παρά τα όποια κενά στην ιστορία και τις απορίες που αφήνει στο τέλος. Ακόμη και την εναλλαγή με το μέλλον/παρελθόν άντεξα, αν και θα το προτιμούσα να είναι συνεχής η ροή του παιχνιδιού. Τώρα περιμένω για το επόμενο μέρος, να δω πού θα το παίξω(κονσόλα ή PC) και πόσο καιρό θα μου πάρει. Γιατί για το πρώτο έκανα αρκετό καιρό να το τερματίσω.
Αυτό είναι το δοκιμαστικό review που θα έγραφα. Είχα πει ότι θα έγραφα για το Ninja Gaiden, αλλά δεν είχα χρόνο να παίξω πολύ μέσα στο Σ/Κ και έτσι έγραψα για το Assassin's Creed, που το έχω σχεδόν τερματίσει. Αυτά έγραψα κι ελπίζω να κάλυψα όλους τους τομείς(βασικά ξέρω ότι δεν το έκανα σωστά).
Ένα από τα αγαπημένα μου τραγούδια. Κυρίως λόγω του intro του. Απλά μαγικό. Και όπως έψαχνα να δω αν έχει δοκιμάσει κανείς να το κάνει cover, βρήκα αυτό.
Καλά ο τύπος είναι απίστευτος. Δεν έχω λόγια. Απλά απίστευτος. Όχι μόνο επειδή είναι δύσκολο το τραγούδι και θέλει πολύ ώρα και μελέτη για να το βγάλεις, αλλά επίσης διότι το κατάφερε και το έβγαλε σε πολύ καλό βαθμό και από όλες τις πλευρές. Εγώ αναρωτιέμαι μόνο ένα πράγμα: όταν το παίζουν live οι Metallica, πως στο καλό βγάζουν τις 4 κιθάρες του intro; Δεν είναι τόσοι!
Αύριο θα γράψω το πρώτο μου review για παιχνίδι. Συγκεκριμένα για το Ninja Gaiden. Θα μου πείτε ότι είναι ήδη παλιό και υπάρχουν πολλά reviews, αλλά εγώ θα γράψω δοκιμαστικά ένα review για να δούμε αν το κατέχω το άθλημα.
Επομένως, θα γράψω ένα αυτό κι αν κριθώ ότι είμαι καλός και στο να γράφω, εκτός από το να παίζω, τότε μπορεί να ξεκινήσω καριέρα ως συντάκτης για games. Ελπίζω να τα καταφέρω.
Κι ακόμη μια μέρα τελειώνει με μια γεύση τσατίλας και θυμού. Ναι, άλλο ένα παιχνίδι στο LoL τελείωσε και κάποιος μου την έδωσε τόσο πολύ στα νεύρα, που αν τον είχα μπροστά μου θα του έκανα τη μούρη σόλα για παπούτσια.
Δεν μπορώ να καταλάβω πως την έχουν δει μερικοί τύποι και νομίζουν ότι είναι και άρχοντες. Δηλαδή γιατί δεν μπορεί να καταλάβει κανείς ότι δεν είναι όλα ρόδινα στη γαμημένη τη λειτουργία που λέγεται "Ζωή"; Δεν μπορείς να έχεις και την πίτα ολόκληρη(μπουγάτσα για κάποιους) και τον σκύλο χορτάτο(αυτόν με το μπλε κολάρο, το οποίο πάει πακέτο με μια κοπέλα που δεν είναι ακριβώς γνωστή μου). Θα έχεις και τα πάνω σου, αλλά θα έχεις και τα κάτω σου. Τώρα το πόσα θα είναι τα πάνω και πόσα τα κάτω, αυτό περνάει πολύ δύσκολα από το χέρι του καθενός. Συνήθως τα κάτω είναι περισσότερα.
Κι όμως υπάρχουν άτομα, που είτε αρνούνται, είτε είναι αρκετά ηλίθια-να το θέσω ευγενικά(τέλος πάντων)-ώστε να το καταλάβουν αυτό. Π.χ. ο φίλτατος Xin Zhao που είχα συμπαίκτη. ΟΚ φίλε, έκανες τα περισσότερα kills. ΟΚ, οι υπόλοιποι που παίζαμε δεν μπορούσαμε να κάνουμε κάτι. Εγώ προσωπικά είχα lag και το ξεκαθάρισα από την αρχή. Αυτό όμως δεν σου δίνει το δικαίωμα ούτε εσένα, ούτε σε κανέναν άλλο να με αποκαλεί "noob" γιατί απλά αν ήμουν noob δε θα είχα φτάσει εκεί που έχω φτάσει. Και φυσικά με τέτοια εσωτερική κρίση, χάσαμε.
Και παραπονιόταν ο άλλος ότι τον βρίζαμε εμείς. Εγώ να ξεκαθαρίσω από τώρα τη θέση μου. Δε χρησιμοποιώ τη λέξη "noob" εκτός κι αν πρόκειται για άτομο που το έχω δει από κοντά και ξέρω τις κινήσεις του. Ποτέ δε χρησιμοποιώ τη λέξη αυτή σε τέτοιου είδους παιχνίδια ή γενικότερα. Το είπα αυτό όταν παραπονιόταν ότι εμείς τον βρίζαμε. Και μετά του έδειξα τη φωτογραφία αυτή, η οποία προέρχεται από το πιο επικό ματς που έχει παιχτεί ποτέ στο LoL. Λοιπόν, δε γίνεται να είναι όλες οι μάχες τέτοιου είδους. Υπάρχουν καλοί παίκτες και υπάρχουν καλύτεροι παίκτες. Κι ως γνωστόν, ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη. Θέλουμε πλειοψηφία. Άι στον κόρακα με τους μυρωδιάδες!
Και στο τέλος, αφού είδε την εικόνα και με ρώτησε γιατί δεν έπαιξα έτσι και σήμερα, μου είπε ότι όλους τους έκανε report εκτός από μένα. Στα τέτοια μου κι εμένα! Εγώ τον έκανα report γιατί μίλαγε πολύ και έβριζε τους πάντες. Αν νομίζεις ότι θα ήσουν καλύτερος σόλο, να πήγαινες σε single-player παιχνίδι και όχι σε ομαδικό. Ρε με τον κάθε παπάρα που μπλέξαμε...
Τελείωσε και το Heavenly Sword. Γαμώτο! Γιατί πρέπει να πεθαίνουν οι καλοί; Ειδικά άτομα σαν την Nariko.
Όσον αφορά το παιχνίδι, αν και δεν έχει τα απίστευτα γραφικά και artworks, όπως τα τελευταία παιχνίδια(βλ. Heavy Rain, Halo: Reach κλπ) είναι ομολογουμένως από τα κλασικά παιχνίδια που πρέπει να έχει παίξει κανείς. Ό,τι και να πείτε, το παιχνίδι είναι από εκείνα που σε καθηλώνουν. Όχι με τον τρόπο του Mass Effect, αλλά με έναν.....έτσι ξεχωριστό τρόπο. Από τα πρώτα, θα ήθελα να πω επίσης, που έχουν προσεγμένο voice acting. Σίγουρα θα το ξαναπαίξω, αν και μου έβγαλε την πίστη ανάποδα στο τελευταίο boss(όχι εσένα BigBoss), αλλά τελικά του πήρα τον αέρα και τον έκανα χαλκομανία. Κι αν δείτε και τον τρόπο που τον κάνεις χαλκομανία, θα σας πονέσει λίγο....
Επόμενο είναι το Assassin's Creed το πρώτο, το οποίο το έχω ήδη ξεκινήσει γιατί, δεν μπορούσα να βγάλω το τελευταίο boss από το Heavenly Sword και μέχρι να πάρω το laptop μου πίσω για να δω κάνα walkthrough, ήμουν στα πρόθυρα να αρχίσω να ξεριζώνω τα μαλλιά μου.
Επιτέλους σήμερα πήρα το laptop μου πίσω από το service που το είχα αφήσει την προηγούμενη Παρασκευή. Έλεος δηλαδή να το κρατάνε τόσον καιρό και να μου λένε στο τέλος ότι δεν βρήκαν κάποιο πρόβλημα. Τότε ρε παιδιά εγώ γιατί το έδωσα να το κοιτάξετε;!
Τέλος πάντων, σήμερα που το πήρα(είμαι ακόμη στη σχολή) κατάφερα να ξαναβάλω το League of Legends να κάνει εγκατάσταση. Ελπίζω μόνο να τελειώσει πριν ξεκινήσει το μάθημα που έχω. Κι ελπίζω το πρόβλημα που είχε το blogger(δεν εμφανίζονταν οι δημοσιεύσεις για όσους δεν το ήξεραν) να έχει διορθωθεί πλέον. Το λέω απλά γιατί δε θέλω να γράφω και να μην τα διαβάζει κανείς.
Όσον αφορά το gaming, περίμενα να πάρω το laptop πίσω για να μπορέσω να δω κάνα walkthrough για το Heavenly Sword. Έχω σκαλώσει και δεν μπορώ να το τερματίσω. Κόλλησα στο τελευταίο boss. Πολύ δύσκολο, πωρωτικό, αλλά δεν περνιέται με τίποτα ρε παιδιά.
ΟΚ, αυτά προς το παρόν. Μπορεί να ανεβάσω και κάτι άλλο αργότερα στη διάρκεια της μέρας.
Το έχω λιώσει κυριολεκτικά. Σήμερα έκατσα από το μεσημέρι και έπαιζα. Τερμάτισα το Prince of Persia: The Forgotten Sands και ξεκίνησα το Heavenly Sword με κάτι φίλους.
To Prince of Persia: The Sands με εξέπληξε λίγο το τέλος, νόμιζα πως θα είναι διαφορετικό. Αλλά ας μην κάνω spoiler σε αυτούς που τους ενοχλούν τα spoilers. Πάντως, έχω να πω ότι είχε αρκετούς γρίφους και ένα αρκετά καλό επίπεδο δυσκολίας για κάποιον που δεν έχει ξαναπαίξει Prince of Persia. To συνιστώ.
Το Heavenly Sword, αν και έχει αρκετά παλιά μηχανή γραφικών, έχει απίστευτη ιστορία. Με κατέπληξε το σενάριο του. Μέχρι τώρα είμαι στο Chapter Two. Έχω πωρωθεί πολύ όμως. Είναι σίγουρα από τα παιχνίδια που θα παίξω ξανά και ξανά. Είναι ήδη στη λίστα με τα αγαπημένα μου games.
Και το λιώσιμο θα συνεχιστεί και αύριο και μεθαύριο και το Σαββατοκύριακο κι έχει μέρες ακόμη....
Επιτέλους! Το δωμάτιο είναι (σχεδόν) έτοιμο. Έβαλα μέσα τηλεόραση, συνέδεσα το PS3, κότσαρα και κάτι τρομερά ηχεία 60 watt και άρχισα να παίζω. Απόλαυση. Μόνο αυτό το χαρακτηρίζει. Απόλαυση. Να κάθομαι στο ντιβανάκι και να λιώνω ώρες μπροστά στην 23άρα Full HD LED τηλεόραση. Πάλι καλά που βρήκα καλά εργαλεία και έφτιαξα το απόλυτο play room. Τώρα έχω να τελειώσω παιχνίδια..... Ήδη το Prince of Persia: The Sands of Time είναι in progress. Αύριο το κόβω να το έχω τελειώσει βασικά. Αλλά δεν ανησυχώ. Έχω ένα σωρό άλλα παιχνίδια να παίξω.
Μπορώ και με τους φίλους μου να μαζευόμαστε και να λιώνουμε στα games. Κι αν βρούμε κάνα που να παίζει co-op, ακόμη μεγαλύτερο λιώσιμο.
Αυτά για σήμερα. Κανονικά θα ανέβαζα μία φωτογραφία από το έπιπλο που έφτιαξα για να δείτε τη δουλειά που έκανα. Τώρα όποιος θέλει να δει και το τελικό αποτέλεσμα(δηλαδή το έπιπλο με την τηλεόραση, τα ηχεία και όλα τα παρεμφερή) θα πρέπει να είναι φίλος μου. Sorry guys.
BigBoss, Zaratoth, σας περιμένω να ρίξουμε λίγο ξύλο, ανάλογα και το παιχνίδι. Σας λέω θα τρελαθείτε με το πως έχω φτιάξει το δωμάτιο ρε παιδιά!
Το laptop μου είναι για check-up. Ακόμη και να το πάρω, το LoL το έχει απεγκατασταθεί λόγω βλακείας και δεν κάνει εγκατάσταση, δεν έχω ιδέα γιατί (το δοκίμασα πριν το δώσω για το check-up). Με έπιασε κι ένα μάλλον κρύωμα, εκτός κι αν είμαι αλλεργικός στο βερνίκι που έβαφα το έπιπλο που ταλανίζω εδώ και κάτι μέρες. Ο καιρός άρχισε ξαφνικά να είναι κρύος. Μια γυναίκα σωστή δε μπορώ να βρω.
Αυτά, θέλει κι άλλα πράγματα για να βαρεθεί κανείς; Όχι ότι δεν θα μπορούσε να είναι μακρύτερη η λίστα.
Αν και καθυστερημένα, θα ήθελα να εκφράσω τη λύπη μου για το άκουσμα του θλιβερού νέου, ό,τι ο Θανάσης Βέγγος απεβίωσε. Ένας από τους μέγιστους ηθοποιούς, προσωπικά ο αγαπημένος μου κι ότι καλύτερο υπήρξε ποτέ στο χώρο του θεάτρου.
Τα έργα του θα μείνουν αξέχαστα. Οι στιγμές γέλιου που πρόσφερε στο κοινό έχουν χαραχθεί τόσο βαθιά στο μυαλό μου, που δεν πρόκειται να αφήσω τίποτα να μου φύγει. Κι όμως ήταν ένας απλός άνθρωπος. Ο μόνος απλός άνθρωπος. Επιβλητικός μόνο με την παρουσία του. Κι όμως σε έκανε μόνο με μια του κουβέντα να σε έκανε να γελάσεις. Τέτοιος άνθρωπος. Τα έργα του, όσο γέλιο κι αν παρήγαγαν, μερικά ήταν τέτοια με τόσο βαθύ νόημα, που θέλοντας και μη αναγκαζόσουν να αρχίσεις να σκέφτεσαι τι ακριβώς θέλει να σου δείξει. Θα μείνει στο μυαλό.
Μέγιστος κι όμως απλός. Τέτοιος άνθρωπος θα ήθελα κι εγώ να γίνω. Καλό ταξίδι.
I see all the international media going carzy about this specific piece of news. There is quite the frenzy, I'd say, about it. But i still have my doubts.
Let's be reasonable. Bin Laden is one of the most notorious criminal around the world. You can't kill him just like that; it's not a walk in the park, it's an operation against a military genious. You can't just kill him.
Maybe the Americans, and I don't really care if they think I imply something, have created a greater disaster, which they wish to hide from publicity for the time being. So, they just shoot a fake announcement that THEIR greatest enemy is now dead, to cover that up. Obama even claimed that Laden's dead body is in their hands. Good American hands. And then they threw it over in the sea. Okay, let's face some facts here.
President Obama, to set off, said in his announcement that it is very important for them to treat the dead body the righteous way as Muslim would treat it before they burry it. So they dumped it in the sea. Riiiiiiiiiiiiiiight... We all know that Muslim people are progeny of Jack Sparrow and belong to the pirates' family. Oh wait! muslim people didn't live around the Caribbean. Damn! I'm wrong now. No wait! Obama is wrong! He said they lie about treating Laden's body the way Muslim people would.
Which brings us to the fact that American soldiers never actually claimed Laden's dead body. Which means that what Obama said in his announcement is only airtalk. So, to put everything in place, I don't doubt that there MIGHT have been a military operation in Abotabat, or whatever the area is called. It might even took place at Laden's compound. But he wasn't there. He definetly was abscent.
Another theory that confirms his abscense, is the fake photo that has been given to the public. That dead and extremely beat up man is not Bin Laden as proved by computer geeks(no offense). If Bin Laden was actually dead, then the American government was obligated to show a direct video from the battle scene, with all the disasters and the dead protagonist. But instead they gave a photo, which is most doubtfull. Honestly now. Take a look at that picture and say if you think that it's real. Just look at one spot: the teeth. If the supposed dead fellow was fighting before he died, then where are the stains on his teeth? No blood, teeth brighter that vanilla ice-cream... How am I supposed to believe this is Bin Laden's death proof?
My not so beloved Americans, you really screwed up big time with this one. Because from what my informers say(and they are more trust worthy than yours) your Secret Services already knew that Bin Laden WAS ACTUALLY DEAD ABOUT 5 YEARS AGO!!! I've been informed that you knew Bin Laden was suffering from kidney disease and then he died, something that was kept a secret. So the only thing keeping you in the area was actually....let's see..... Oh I found it! The oilrigs! And now that they all ran dry, you have no reason to stay there and pay all that upkeep for your soldiers. So you sat your asses down ad thought: "Hmmm, how can we withdraw but make it look like we had a reason to leave? How can we fool the whole world, so that they won't turn against us? There has to be a reason to withdraw the military presence without showing that we were there only for their oils." And then you came up with a fantastic plan. The extermination of your worst enemy. That plan might actually work if there weren't people like me, to eb always suspicious about your moves.
People of the world, wake up. This fake story will most likely lead to a new wave of terrorism against the innocent people the Americans want to protect. We can protect ourselves. We don't need people with bigger than our guns watching over us. The Americans should stay in America. Don't you see that what they sell is only farytales for little kids? Need I to remind you that both this economic crisis and the one of 1929 began from America?
PS: My information about the American Secret Services are not complete. Nor confirmed by others. But the group of informers that I keep contact with never missed one thing they told me. They are people whose trust I have obtained through my actions and who I trust blindly as well.
Χθες το βράδυ πιάσαμε με τους κολλητούς μου να παίξουμε League of Legends, το γνωστό παιχνίδι. Παίξαμε ένα πρώτο ματς, δε θυμάμαι πως πήγε, και το δεύτερο που παίξαμε ήταν πραγματικά επικό. Με όλη την έννοια της λέξης.
Ήμασταν 4 άτομα premade(Reaper[εγώ], Zaratoh, Big_Boss, Thunderhawk) και ένας τυχαίος, που μόνο τυχαίος δεν ήταν. Το παιχνίδι είχε τα πάνω και τα κάτω του. Παίξαμε καλά και οι αντίπαλοι παίξαν κι αυτοί πολύ καλά και το παιχνίδι έφτασε αισίως τη 1 ώρα και 32 λεπτά. Τελικά χάσαμε το ματς, αλλά όλοι ήμασταν τόσο καταευχαριστημένοι με την εξέλιξη και πορεία του παιχνιδιού, που κανένας από εμάς τους ηττημένους δεν ενοχλήθηκε. Ποια ranked παιχνίδια και βλακείες; Όπως πολύ σωστά έθεσε o πέμπτος συμπαίκτης μας, "and no stupid newbs(noobs) in this game".
Περισσότερα μπορείτε να διαβάσετε εδώ, όπου υπάρχει και ένα screenshot της οθόνης μετά το τέλος του ματς.
Προσωπικά, θα ήθελα να ευχαριστήσω τους αντιπάλους και τον πέμπτο συμπαίκτη μας, που μας προσέφεραν τόση ώρα απόλαυσης και ενθουσιασμού σε αυτό το παιχνίδι.
Σήμερα λοιπόν είπα να κάνω μια προσπάθεια να ολοκληρώσω το έπιπλο για το οποίο μίλαγα την προηγούμενη φορά. Δυστυχώς ο φίλος μου ήταν άφαντος, οπότε αναγκαστικά το έκανα μόνος μου. Καλά που με βοήθησε και η αδερφή μου, αλλιώς δεν θα το είχα καταφέρει.
Σήμερα λοιπόν, πήρα τα ξύλα που είχαμε κόψει με τον φίλο μου την προηγούμενη φορά και τα έδεσα μαζί. Τελικά ήταν πιο δύσκολο απ'ότι φανταζόμουν αρχικά. Αλλά αφού το κατάφερα, είμαι πολύ ευχαριστημένος. Έβαλα και κάτι ροδάκια που αγόρασα προχθές από το Praktiker και είναι τζιτζί το έπιπλο. Τώρα έμειναν λίγα πράγματα. Να το περάσω ένα βερνίκι και μετά να συνδέσω τηλεοράσεις, ηχεία, κονσόλες κι όλα τα παρεμφερή. Αυτό ελπίζω να το βγάλω μέχρι την άλλη βδομάδα. Δε θα μου πάρει πολύ. Με καθυστέρησε μόνο το ότι έφυγα για Πάσχα στο χωριό μου, αλλιώς θα το είχα ήδη έτοιμο.
Όταν το ολοκληρώσω θα ανεβάσω μια φωτογραφία για να το δείτε πως είναι.
Σήμερα το πρωί επέστρεψα από το χωριό μου. Το πρωί που φεύγαμε δεν αντιληφθήκαμε τίποτε. Όταν ήμαστε κοντά στην Κατερίνη, μας πήρε τηλέφωνο ο νονός μου, ο οποίος είχε επισκεφθεί το χωριό μου και περίμενε να μας συναντήσει. Όμως το τηλεφώνημά του ήταν για άλλο λόγο και όχι να συναντηθούμε.
Κάποιος δολοφόνησε μια κοπέλα και την πέταξε μέσα σε μια καλαμιά λίγο πιο έξω από το χωριό λίγες ώρες πιο πριν. Ο τύπος την στραγγάλισε. Πρέπει να παραδεχτώ ότι έχει κότσια, γιατί το να κρατήσεις κάποιον μέχρι να του τελειώσουν οι ανάσες θέλει πολύ δύναμη. Και σωματική και ψυχική.
Ο λόγος που την σκότωσε όμως είναι από αυτούς που σε τρελαίνουν: επειδή χώρισαν. Η καημένη η Μαρία, πρόλαβε μόνο μέχρι τα 20 να ζήσει. Ύστερα την σταμάτησε ένας...δεν ξέρω πως να τον χαρακτηρίσω.
Είναι πραγματικά λυπηρό το γεγονός αυτό. Και είναι το πρώτο πράγμα που γράφω μετά την επιστροφή μου. Αντί να μιλήσω για κάτι ευχάριστο, μιλάω για έναν μανιακό ο οποίος δεν μπόρεσε να αντέξει την απόρριψη και ήταν του δόγματος "Ή εγώ ή κανένας" και έκανε κάτι τόσο αποτρόπαιο. Μέχρι που πήγε να την πάρει από τη δουλειά τα ξημερώματα που σχόλαγε από τη δουλειά της και την έφερε στα μισά του δρόμου. Ποιος ξέρει τι της είπε για να την βάλει στο αμάξι του ή αν την έβαλε με το ζόρι.
Την γνώριζα τη Μαρία. Κι όμως είχα τόσο καιρό να την δω, που δεν τη θυμάμαι καν. Περισσότερο λυπάμαι τον αδερφό της, τον Αντώνη, γιατί θα θεωρήσει ότι αυτός φταίει για ό,τι έπαθε η αδερφή του, επειδή το μπαρ από το οποίο σχόλασε η Μαρία ήταν το δικό του. Οι σκέψεις μου είναι μαζί του. Κουράγιο Αντώνη.
Το καθίκι όμως που την σκότωσε, δε σταμάτησε εκεί. Προσπάθησε να την κάψει, για να εξαφανιστούν όλα τα στοιχεία που πιθανόν υπήρχαν και τον ενοχοποιούσαν. Έπειτα προσπάθησε να το σκάσει στη Βουλγαρία και στα Σκόπια, όμως επέστρεψε στον τόπο του εγκλήματος. Επιχείρησε να αυτοκτονήσει με χάπια, αλλά ούτε αυτό έκανε. Στο τέλος, ειδοποίησε τον πατέρα της Μαρίας, ο οποίος βρισκόταν στην εκκλησία το πρωί, για το που βρίσκεται η Μαρία νεκρή.
Δε γνωρίζω περαιτέρω αντιδράσεις του πατέρα ή του Αντώνη. Απλά έχω την πεποίθηση πως θα χρειαστούν πάρα πολύ ψυχολογική βοήθεια. Μακάρι να μπορούσα να κάνω κάτι....
Έχω περάσει χρόνια και χρόνια προσπαθώντας να ελέγξω αυτό που είμαι, χρόνια εξάσκησης στο πως να μπορώ να συγκρατώ τα συναισθήματα που με κατακλύζουν σε κάθε εξωτερικό ερέθισμα. Χρόνια πάλευα και ακόμη παλεύω να γίνω αυτό που ΘΕΛΩ να γίνω και όχι αυτό που παρασύρομαι. Μέχρι τώρα το μόνο που έχω καταφέρει είναι να επιλέγω πότε θα αφήνω ελεύθερο τον θυμό μου. Και πιστέψτε με, αν είχα αυτόν τον άνθρωπο μπροστά μου, δεν θα με σταματούσε κανένας και για κανέναν λόγο. Είναι αρκετά εξωφρενικό αυτό που έγινε ώστε να αφήσω ελεύθερο κάθε κομμάτι οργής που υπάρχει επάνω μου.
Το να ακούω ότι κάποιος σκότωσε την κοπέλα του επειδή τη ζήλευε ή επειδή την αγαπούσε υπερβολικά και το αντίστροφο, είναι ότι πιο παράλογο έχω ακούσει. Γιατί όταν αγαπάς κάποιον, κάνεις τα πάντα για να είναι καλά, ακόμη κι αν αυτό σημαίνει ότι δε θα είναι μαζί σου. Να είσαι βέβαιος κύριε πως αν σε πετύχω πουθενά δε θα σε αφήσω να σταθείς σε άλλο μέρος. Αν δε με προλάβει άλλος.
Σε κάθε περίπτωση, ό,τι έγινε δε μπορεί να ξε-γίνει. Η Μαρία δυστυχώς δεν είναι μαζί μας πλέον και αυτό δε γίνεται να αλλάξει. Η μεγαλύτερη ειρωνεία είναι ότι περάσαμε από δίπλα της, από το σημείο που την είχε πετάξει ο άλλος σα σκουπίδι, αφού την σκότωσε. Και δεν πήραμε χαμπάρι...
Να είσαι καλά Μαρία, όπου και να είσαι. Ελπίζω να ξεχάσεις τον τρόπο με τον οποίο "έφυγες" τόσο απότομα από αυτόν τον κόσμο. Τα συλλυπητήρια μου και στην οικογένειά σου. Οι σκέψεις μου είναι μαζί τους. Καλό σου ταξίδι Μαρία...
Κι αυτό είναι ένα τραγούδι που σου αφιερώνω εκ βαθέων καρδίας.
Αύριο το λοιπόν θα φύγω κι εγώ για το χωριό μου για να κάνω Πάσχα εκεί. που σημαίνει ότι για λίγες μέρες θα είμαι off και δεν θα γράφω στο blog. Ξέρω ξέρω, εσείς κλαίτε από μέσα σας τώρα, αλλά τι να κάνουμε. Βαριέμαι να πάω στο internet-cafe του χωριού μου.
Όσο για το έπιπλο, έχω βρει και μια αστεράτη τηλεόραση και το μόνο που μένει είναι να καθαρίσω το μέρος που θα βάλω το έπιπλο(καλά πρέπει να συνδέσω και τα κομμάτια). Επομένως όλα πάνε καλά προς το παρόν.
Σήμερα ξεκίνησα να φτιάχνω με ένα φίλο μου το έπιπλο που θα βάλουμε επάνω την τηλεόραση για το PS3. Πιαστήκαμε(για την ακρίβεια ξεπατωθήκαμε) από το πρωί να κόβουμε και να τρίβουμε ξύλα. Προσωπικά, αν και το έπιπλο δεν είναι και από τα καλύτερα που έχει δει ποτέ η ανθρωπότητα, μας άρεσε και των δύο, καθώς ήταν κάτι που ξεκινήσαμε να φτιάξουμε μόνοι μας, χωρίς βοήθεια από κανέναν.
Δεν το ολοκληρώσαμε, γιατί μας πήρε το μεσημέρι και μας έκοψε η λόρδα. Αν και δεν έχει μείνει κάτι ιδιαίτερο να γίνει. Μόνο να συνδέσουμε τα κομμάτια μεταξύ τους και να τα περάσουμε ένα χέρι βερνίκι. Σε λίγες μέρες θα έχω έτοιμο το Play Room που ήθελα να φτιάξω εδώ και λίγους μήνες. Το καλοκαιράκι ίσως του ρίξω κι ένα βάψιμο, αλλά αυτό είναι μακριά ακόμη.
Ελπίζω αύριο να μπορέσω να βιδώσω τα κομμάτια μόνος μου. Είναι περίεργο το έπιπλο και πρέπει να υπάρχει οπωσδήποτε κάποιος να βοηθήσει, αλλά κάπως θα τα βολέψω. Και λέω ότι θα είμαι μόνος μου γιατί δυστυχώς, το φιλαράκι που με βοήθησε σήμερα, αύριο θα ταξιδέψει στο χωριό του για Πάσχα. Καλό Πάσχα σε όλους, παρεμπιπτόντως.
Ήθελες πόλεμο(βασικά δεν τον ήθελες-ήσουν αρκετά βλάκας όμως ώστε να τον αρχίσεις) και πόλεμο θα έχεις. Με Μενιδιάτες δεν μπλέκεις. Και όσο να το κάνουμε, και η Αγία Άννα είναι προάστιο του Μενιδίου. Οπότε πρόσεχε.
Καλά, δεν έκανα και τίποτα το τραγικό. Απλά πήρα ένα τηλέφωνο στην εκπομπή να τον βρίσω, αλλά ο πανικόβλητος φώναξε αμέσως να με κλείσουν από τον αέρα. Και κοκορευόταν μετά ότι πήρα να κλαφτώ. Αφού δε με άφησες να συνεχίσω ρε μυρωδιά! Πως ξέρεις ότι εγώ θα κλαιγόμουνα; Ίσα-ίσα, εσύ είσαι αυτός που κλαίγεται(βασικά φοβάται) γιατί δεν έχεις τολμήσει να πεις ακόμη στο site ότι με έκανες ban γιατί σε δέρνει(το ποιος το ορίζει ο καθένας με τη φαντασία του). Πάρτε και το link για να ακούσετε όσα με άφησε το αφεντικό(θα ξεράσω) να πω.
Λέω το πρώτο, αλλά μπορεί να σε λυπηθώ και να μην κάνω άλλο. Μπαααα, τώρα που το ξανασκέφτομαι, δεν έχω να χάσω τίποτα από σένα, όπως το άλλο το παιδί, που τον εκβίασες για να συνεχίσεις να του δίνεις τον μισθό του.
Άρχισα από χθες να διαβάζω το manga της συγκεκριμένης σειράς. Το είχα δει σε anime, αλλά είναι ανολοκλήρωτο, γιατί η εταιρία που το έφτιαχνε μάλλον χρεοκόπησε.
Η ροή της ιστορίας είναι διαφορετική από το anime(αναμενόμενο), αλλά εμένα εξακολουθεί να με συναρπάζει. Έχει μάχες στη συνέχεια, αλλά ακόμη κι αν το ξέρω το ενδιαφέρον μου δεν μειώνεται καθόλου.
Έπεται και συνέχεια.
Υ.Γ.: Τελείωσα εδώ και καιρό το Seitokai Yakuindomo και αν και γέλασα πολύ, δεν μπορώ να πω ότι με καθήλωσε.
Στη δεξιά μεριά του blog, έχω βάλει στο κάτω μέρος μια λίστα με 10 από τις καλύτερες ταινίες που έχω δει. Είναι άκρως υποκειμενική η λίστα και βασικά δεν είναι και σωστή, γιατί μερικές από ταινίες αυτές είναι λανθασμένα στη λίστα. Απλά δεν μπορούσα να θυμηθώ τις άλλες ταινίες που έχω δει, ώστε να είναι η λίστα μου ακόμη πιο πλήρης και σωστή.
Γράψτε μου στα σχόλια αν έχετε δει κάποια από τις ταινίες και αν σας άρεσε. Πείτε αν πιστεύετε πως κάποια από τις ταινίες που έγραψα δεν αξίζουν(ας είμαστε ειλικρινείς, έχω βάλει κάποιες άσχετες, το ανέφερα και πιο πριν) και πείτε αν εσείς πιστεύετε πως κάποια άλλη έπρεπε να υπάρχει στη λίστα οπωσδήποτε.
Δεν είναι κάτι το δραματικό, απλά ένα χάος που υπήρχε στη δεξιά μεριά του blog έπρεπε να φύγει ή να διορθωθεί. Και προσπάθησα όσο το δυνατόν καλύτερα να το διορθώσω.
Ελπίζω τώρα να είναι καλύτερα και να σας έρχεται πιο βολικά στο μάτι. Ψηφίστε, αν δεν έχετε ψηφίσει ήδη ή αλλάξτε την ψήφο σας, αν είστε από αυτούς που δεν σας άρεσε πριν και τώρα είναι κάπως καλύτερα.
Το ιδανικό για μένα, θα ήταν να αφήσετε την άποψή σας στα σχόλια και να μου πείτε τι δεν σας αρέσει και να προτείνετε κάποιους τρόπους για να το διορθώσω ώστε να κάνω το blog μου καλύτερο και πιο ευχάριστο.
Και τώρα που βγήκαν οι κολλητοί μου με άδειες απολύσεως από τον στρατό, έχουμε αρχίσει ξανά εκείνες τις πάλαι πότε συναντήσεις μας, στις οποίες φυσικά παίζαμε μπάσκετ. Εννοείται πως ένα σκουριασμένο αυτοκίνητο κινείται γρηγορότερα από εμάς στην παρούσα φάση, αλλά όσο πάει, βρίσκουμε την παλιά μας φόρμα.
Ειδικά τώρα που έχει αρχίσει να κάνει και ζεστούλες, μαζευόμαστε όποτε είμαι ελεύθερος από τη σχολή και πάμε να ρίξουμε και καμιά βολή ή να παίξουμε 1on 1 με όσους έχουμε μαζευτεί. Φτιάχνουμε ένα προσωπικό πρωτάθλημα και διασκεδάζουμε. Καλά, αθλούμαστε κιόλας ταυτόχρονα. Για να μην αναφέρω τη μούρη που πουλάμε στις γκόμενες(και είναι όλες κάτι ξεκωλιάρες εδώ που έρχονται και μας βλέπουν με τους ιδρώτες......άλλο πράμα!).
Τέλος πάντων, είμαι αρκετά χώμα αυτή τη στιγμή, γιατί δύο ματσάκια έπαιξα σήμερα και έβαλα όση δύναμη είχα. Θα παίξω μόνο ένα ματς στο LoL και μετά....όνειρα γλυκά. Έχω και μάθημα στη σχολή αύριο το πρωί....
Πάντα απρόσεχτοι. Κι αν δεν τους κάνεις αυτό που σε θέλουν να κάνεις, βγαίνεις και φταίχτης.
Μόλις έπαιξα ένα ματς στο League of Legends, από τα λεγόμενα ranked(αυτά που παίζουν τα ψώνια). Ο μόνος λόγος που μπήκα, ήταν επειδή ήταν Έλληνες αυτοί που θα έπαιζαν και με κάλεσαν. Δυστυχώς όμως, δεν πρόσεξα ότι ήταν ranked το παιχνίδι, γιατί εγώ δεν παίζω από αυτό το είδος. Και μόλις το κατάλαβα ήταν ήδη πολύ αργά για να φύγω.
Όμως, μερικές ώρες πριν, το status που είχα στο προφίλ μου ήταν το εξής:
"Ranked match? No, thanks!"
Γιατί πολύ απλά δεν μου αρέσει να παίζω ranked, όπως προανέφερα. Δηλαδή επειδή το άλλαξα, σημαίνει ότι άλλαξα και τη γνώμη μου σχετικά με αυτό; Ας ήταν πιο προσεκτικοί κι αυτοί που με κάλεσαν.
Κι επειδή δεν έπαιξα καλά με βρίζαν. Και ξαναρωτάω: εγώ έφταιγα; Ίσως και να έφταιγα, γιατί μπορούσα να φύγω όταν διαλέγαμε χαρακτήρες. Αλλά τόσο μου έκοψε κι εμένα εκείνη τη στιγμή. Το πάθημα (για άλλη μια φορά)γίνεται μάθημα. Τώρα θα βλέπω πρώτα το είδος του ματς, αγνοώντας το ποιος με καλεί.
Τι ήταν κι αυτό που είδα βραδιάτικα ο δύσμοιρος; Καλύτερα να ήμουν τυφλός! Έβλεπα ένα ωραίο βιντεάκι στο youtube(καλύτερα να μην πω ποιο) και ξαφνικά βγάζει η κάμερα μια τύπισσα με τόσο piercing στη μούρη που εκείνη τη στιγμή εγώ......τα χρειάστηκα! Τι πράμα ήταν αυτό ρε σεις; Είπαμε, να βάζετε ένα σκουλαρίκι στη μύτη ή τη γλώσσα, αλλά αυτό το πράμα με κατατρόμαξε! Και υποτίθεται είμαι ο Reaper. Εγώ πρέπει να τρομάζω τους άλλους, όχι το αντίστροφο.
Τέλος πάντων, το θέμα είναι ότι άλλο πράγμα ο καλλωπισμός και άλλο ο εξτρεμισμός. Μη φτάνουμε και στα άκρα. Να περπατάς και να δεις κάτι τέτοιο:
Μετά δε θα ξανακοιμηθείς μέχρι να κοιμηθείς οριστικά.
Τέλος και το Onegai Teacher. Είχε αρκετή πλάκα, αλλά από τα 13 επεισόδια που έχει, τα 12 είναι εμφανές ότι είναι φτιαγμένα άλλη χρονική στιγμή. Αυτό το λέω για τον λόγο ότι το 13ο επεισόδιο έχει φανερά βελτιωμένα χρώματα και είναι σαν ξεχωριστή ιστορία. Ίσως ένα OVA που απλά συνέχιζε την ιστορία, αλλά βγήκε πολύ πιο αργά από το τέλος του 12ου επεισοδίου.
Επίσης να αναφέρω ότι σήμερα είχαμε την ώρα της Γης, όπου για μία ώρα έπρεπε να έχουμε κλειστά τα φώτα(που όμως....).
Αυτό που μου έκανε περισσότερη εντύπωση ως κίνημα, ήταν μια ενέργεια του Youtube, όπου σου έδινε τη δυνατότητα να κάνεις εξοικονόμηση ενέργειας στη μπαταρία του κινητού σου ή στο σπίτι σου, αν από εκεί παρακολουθούσε κανείς όποιο βίντεο ήθελε, με έναν πρωτότυπο τρόπο. Με το πάτημα ενός κουμπιού μπορούσες να "μαυρίσεις" την οθόνη του κινητού, υπολογιστή, laptop ή ο,τιδήποτε χρησιμοποιούσες και έτσι καταναλωνόταν λιγότερο ρεύμα. Κάτι τέτοιο:
Και μετά γίνεται έτσι:
Δεν είναι φοβερή η διαφορά; Και το φόντο πιο ωραίο είναι βασικά μαύρο, παρά το άσπρο.
Παρακαλώ; Τι στην ευχή πράμα είναι αυτό; Τελικά πρέπει να είναι πολύ διεστραμμένα μυαλά οι Ιάπωνες. Με το συμπάθιο κιόλας, περνάνε δύσκολες ώρες, αλλά τέτοια πράγματα μόνο σε anime που έχουν φτιάξει οι Γιαπωνέζοι βλέπεις. Και είναι πραγματικά πολύ μπέρδεμα οι καταστάσεις. Κι όπως πολύ καλά εκφράζει μια εικόνα:
Κι όμως, εξακολουθώ να βλέπω anime γιατί μερικά είναι πράγματι πολύ ωραία. Λόγου χάριν, το πιο πρόσφατο που είχα δει, το Get Backers, είχε πολύ ωραίες μάχες και δυναμική. Ενώ μερικά anime, που ανήκουν στο λεγόμενο είδος "Ecchi", άλλοτε είναι ωραία και έχουν πλάκα και άλλοτε είναι εντελώς χαζά. Ε, συμβαίνουν αυτά μερικές φορές. Jama!
Και σήμερα θα γίνει φανερά η μυστική ανταλλαγή(ο,τιδήποτε θες να κρύψεις καλά το κάνεις φανερά xD) όπου θα παραλάβω τα Port Royale 2, Ninja Gaiden και Assassin's Creed. Όλα χορηγία του Zaratoth. Ποιο League of Legends και δεν ξέρω 'γω ποιο άλλο παιχνίδι; Με το Port Royale 2 έχει να πέσει το κάψιμο. Αλλά μιλάμε για ΤΟ κάψιμο. Τα λέμε.
Επιτέλους ήρθε και το παιχνίδι που είχα κερδίσει εδώ και τρεις εβδομάδες. Το Assassin's Creed: Brotherhood προστέθηκε στη συλλογή με τα παιχνίδια που έχω να παίξω. Τώρα πρέπει να βρω χρόνο, γιατί η λίστα αυτή είναι πολύ μεγάλη. Μαζευόταν εδώ και αρκετό καιρό και κάποια στιγμή πρέπει να ξεκινήσω να παίζω.
Τι πράγματα είναι αυτά ρε παιδιά; Γυρνούσα από το ΤΕΙ και στο λεωφορείο ανέβηκε μια κοπελιά με το αγόρι της. Καλά εγώ να κοιτάζω όπου βλέπω κάποιο κουκλί. Αλλά να είσαι με το αγόρι σου και να κοιτάζεις άλλον, αυτό είναι χοντρό. Όχι τίποτα άλλο, μπορεί να γίνει καμιά παρεξήγηση και να έχουμε άλλες ιστορίες μετά.
Μόλις τελείωσε και το τελευταίο επεισόδιο από τη σειρά GetBackers. Καλά, ίσως δεν ήταν ότι ανέμενα το τέλος και ίσως χώραγε μια δεύτερη σεζόν, αλλά πολύ το αμφιβάλλω. Είναι αρκετά παλιά σαν σειρά. Τώρα πάμε σε κάτι άλλο για να περάσει η ώρα μας. Έχω ήδη αρχίσει κάτι, μικρή σειρά βέβαια θα τελειώσει πιο γρήγορα. Τι άλλο να πω γι' αυτή τη σειρά; Μου άρεσε, είχε δυνατές μάχες, περίεργους ανθρώπους και κυρίως μερικούς τρελούς. Αυτά είναι τα βασικά. Όποιος θέλει να το δει, εγώ δεν τον αποτρέπω. Όσο άσχημα λόγια και να άκουσα για τη σειρά, μου άρεσε και ελπίζω να αρέσει και σε εσάς.
Ναι! Όπου να ναι θα βγει το καινούριο Mortal Kombat, με πολλές καφρίλες μέσα και απίστευτο αίμα. Περιμένω πώς και πώς να βγει και να πάω να το πάρω. Δείτε και ένα από τα trailers που υπάρχουν.
Είμαι επίσης χαρούμενος διότι θα βγει και καινούριο Ninja Gaiden, το οποίο απ' ότι φαίνεται θα έχει τρελή πλοκή και πολύ αίμα επίσης.
Περισσότερα για το παιχνίδι θα μάθουμε στην Ε3 που θα γίνει φέτος.
Και τα δύο παιχνίδια είναι άκρως ακατάλληλα για κάτω των 18. Kαι έτσι πρέπει να είναι.
Δεν πίστευα ότι θα γινόταν αυτό ποτέ. Τουλάχιστον όχι όσο θα ήμουν εγώ ζωντανός. Κι όμως, και ζωντανός είμαι και έγινε κι αυτό. Χιόνισε στο κέντρο της Αθήνας! Ποτέ δε θα το πίστευα ακόμη κι αν μου το λέγανε ή μου το δείχνανε στις φωτογραφίες. Θα αμφισβητούσα τα πάντα. Αλλά σήμερα, καθώς πήγαινα στη σχολή, είδα με τα μάτια μου να χιονίσει στο κέντρο. Εκεί όπου εγώ πίστευα πως δεν θα πέσει χιόνι λόγω της καύσης όλων των καυσαερίων και της ζέστης που αυτά παράγουν.
Αφού έγινε κι αυτό και ήμουν και μάρτυρας, τι άλλο μπορώ να περιμένω να δω στη ζωή μου; Ίσως το να πάρει πρωτάθλημα ο Πανσερραϊκός(χωρίς παρεξήγηση-κι εγώ Σερρέος είμαι).
Φτου! Τι ήταν κι αυτό σήμερα; Να μην πετάνε χαρταετοί; Άρχισαν να σβήνουν οι παραδόσεις που υπήρχαν κάποτε. Κρίμα, γιατί κάποιες είχαν ιδιαίτερη αξία για μένα. Αλλά ήταν κι ο καιρός... Γενικά δεν σε τράβαγε να βγεις από το σπίτι. Θυμάμαι πως κάθε Καθαρά Δευτέρα είχε μεν αέρα, αλλά ο ήλιος ήταν παρών. Αυτή τη χρονιά έλλειπαν και τα δύο. Ούτε μπόρεσα να βρεθώ με τους φίλους μου να δοκιμάσουμε να σηκώσουμε τον αετό μας, έτσι για την τιμή των όπλων. Κρίμα, πολύ κρίμα. Πήγε στράφι η χρονιά αυτή. Άντε να δούμε πως θα είναι ξανά του χρόνου η Καθαρά Δευτέρα.
Όταν είμαι με κάποια συγκεκριμένα άτομα, τείνω να είμαι εξωφρενικά φοβερός τύπος. Θέλετε να είναι η παρέα, θέλετε να είναι το γεγονός ότι έτσι κι αλλιώς είμαστε δύο ή περισσότερες φοβερές προσωπικότητες, πάντως είμαστε τρομεροί ότι και να κάνουμε. Ακόμη και βλακείες να κάνουμε, πάλι δείχνουμε άπιαστα άτομα. Όπως σε αυτήν εδώ τη φωτογραφία. Εδώ είμαι με τον κολλητό μου φίλο Drimt. Σε κάποιον σιδηρόδρομο που περνάει ο προαστιακός.
Το 'χουμε, δεν το 'χουμε; Reaper και Drimt. Αυτά είναι που γουστάρω να κάνω με την παρέα μου. Να δείχνουμε γαμάτοι.
Κι εκεί που ετοίμασα καλά κι ωραία τους ρούνους για έναν συγκεκριμένο παίκτη(παίκτρια για την ακρίβεια) μου την απέκλεισαν την τελευταία στιγμή! Έλεος ρε γαμώτο. Άμα δε σου κάθεται... Δύο ranked μάχες έχω κάνει, και οι δύο κατέληξαν σε πανωλεθρία! Αλλά ξέρω ποιος φταίει. Ο Zaratoth γιατί δεν ήθελε να παίξει και τον αναγκάσαμε. Μα κι αυτός πείθεται πολύ εύκολα ρε παιδί μου!
Ουφ! Τσατίστηκα τώρα! Πάω να ανοίξω το Ikariam τώρα.
Είναι λίγο μετά τις 12.30 τα μεσάνυχτα. Έχω κάνει ό,τι ήταν να κάνω όλη τη μέρα, έχω ακούσει ό,τι ήταν να ακούσω. Τώρα κάθομαι και σκέφτομαι όλα όσα έκανα και όλα όσα άκουσα.
Μέσα σε αυτά που άκουσα ήταν και η απόπειρα δολοφονίας τεσσάρων αστυνομικών. Άντε πάλι. Δηλαδή τι έφταιξαν οι κακόμοιροι και θέλει πάλι κάποιο διεστραμμένο μυαλό να τους σκοτώσει; Και το χειρότερο; Οι δύο από αυτούς πέθαναν. Ο ένας νοσηλεύεται σε κρίσιμη κατάσταση και ο τέταρτος είναι με ένα τραύμα στο πόδι. Γιατί ρε παιδί μου; Σε τι σημείο έχει φτάσει ο κόσμος που δεν σκέφτεται ότι είναι αβάσταχτο βάρος να κουβαλάς κι άλλη ζωή στους ώμους σου; Τι είναι αυτό που ωθεί κάποιον στο να σκοτώσει; Προσωπικά, κατακρίνω όσους το παίζουν μάγκες με κάτι τέτοιες πράξεις.
Όπως επίσης κατακρίνω και τις διαρκείς απεργίες που γίνονται στα ΜΜΜ. Οι κύριοι(μην τους χαρακτηρίσω αλλιώς) της ΕΘΕΛ νομίζουν ότι θα τους ακούσει η κυβέρνηση αν σταματήσουν να μεταφέρουν τον κόσμο. Μα έτσι τον βασανίζουν! Δε θα τους ακούσει η κυβέρνηση, γιατί ούτε αυτή νοιάζεται για τον λαό. Ο Θεός όμως που νοιάζεται για τα δημιουργήματά του, θα βαρεθεί να μας ακούσει να χολωσκάμε και να βογκάμε με τις καθημερινές απεργίες, ώστε να έρθει σε σημείο να φέρει τη Δευτέρα Παρουσία νωρίτερα. Όχι για εμάς. Για τα φουκαριάρικα τα αυτιά του, που θα ιδρώσουν να ακούνε το "Ωχ, Θεέ μου" και "Ωχ, Θεέ μου". Μόνο τότε θυμόμαστε ότι υπάρχει. Όταν ζοριζόμαστε.
Τέλος πάντων, άλλο ένα κύμα απεργιών έρχεται από σήμερα(2/3) με κορύφωση την επόμενη Τετάρτη όπου θα γίνει 24ωρη απεργία. Να δω πως θα την τελειώσω τη ρημάδα τη σχολή, που είναι στο Αιγάλεω και δεν μπορεί να με μεταφέρει κανένας από τους δικούς μου.
Μιλούσα με μια γνωστή μου τις προάλλες και μου ζήτησε να μιλήσω για την μοναξιά. Πιθανότατα να το έκανα κάποια στιγμή, αν βρισκόμουν σε κάποια περίεργη φάση για κάποια γυναίκα ή αν ένιωθα ότι όλοι γύρω μου με εγκαταλείπουν.
Tελικά, τι είναι το να νιώθει κανείς μοναξιά; Το να πιστεύει κανείς ότι όλα γύρω του καταρρέουν ή το αντίστροφο, δηλαδή το να καταρρέει ο ίδιος; Είναι κάτι ιδιαίτερα δύσκολο να αναλυθεί. Και βασικά δεν πιστεύω πως εγώ ο ίδιος είμαι σε θέση να μιλήσω για κάτι τέτοιο. Και το λέω αυτό για τον εξής λόγο: τη συγκεκριμένη περίοδο, δεν μπορώ να πω πως νιώθω μόνος.
Αυτό μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι το πότε νιώθει κανείς μοναξιά, είναι άκρως υποκειμενικό. Μόνο του νιώθει ένα αγόρι που τον παράτησε η κοπέλα του. Μόνος του όμως νιώθει και κάποιος επειδή δεν μπορεί να πάει μια βόλτα με την παρέα του και δεν έχει με ποιον να μιλήσει. Είναι πολλές οι στιγμές που κάποιος μπορεί να νιώθει μόνος. Γι' αυτό ποτέ δε θα είναι εύκολο να ορίσει κανείς τι είναι η μοναξιά.
Μόνος είναι και κάποιος που κάθεται διαρκώς μπροστά από μία οθόνη και "περιφέρεται" στο ίντερνετ διαρκώς. Μοναξιά όμως, πιστεύω πως είναι καλύτερα να περιγράφουμε μία κατάσταση με αρνητικό περιεχόμενο. Ειλικρινά όμως, το να αναλύει κάποιος την μοναξιά μπορεί να αινιγματίσει και τον ίδιο.
Θα ήθελα να πω ότι εγώ προσωπικά είμαι ειδήμων στο θέμα αυτό, αλλά μπορεί και να παρασύρω κάποιον που θα το διαβάσει. Αυτό που εννοώ, είναι ότι αρκετές φορές έχω νιώσει μόνος. Αλλά δεν ήταν κάτι που έτυχε απλά. Μερικές φορές έχω την τάση να απομακρύνω τους ανθρώπους από γύρω μου γιατί νομίζω πως θα βρω γαλήνη, πως θα έρθω σε μια προσωπική "νιρβάνα" και δεν θα έχω πρόβλημα. Πιστέψτε με όμως, δεν είναι πάντα όσο ωραίο ακούγεται. Όταν τους διώχνεις όλους από κοντά σου, μετά είναι δύσκολο και επώδυνο να τους ξαναφέρεις. Πέραν της έντασης στον αέρα, νιώθεις και την έχθρα αυτού που έχεις απέναντί σου. Και αυτός που είναι απέναντι σου έχει την εξής σκέψη "Τι νομίζει ότι είμαι; Κανένα παιχνίδι, που όποτε το βαρεθεί το πετάει και όποτε του λείψει το ψάχνει να το βρει;"
Και έχει δίκιο. Γιατί και ο άλλος είναι άνθρωπος και μπορεί να του τη βιδώσει κάποια στιγμή και να τρελαθεί. Τότε ποιος θα φταίει; Αυτός που το ξεκίνησε. Και ποιο θα είναι το αποτέλεσμα; Το να μένει πάλι μόνος του. Το οποίο πάει χέρι-χέρι με τη μοναξιά. Ύστερα ακολουθούν και άλλα πολλά, αλλά αν τα αναλύσω εδώ, δε θα τελειώσω ποτέ.
Το συμπέρασμα είναι ότι η μοναξιά δεν είναι κάποιο παθητικό κοινωνικό φαινόμενο. Είναι κάτι που ο άνθρωπος προκαλεί στον εαυτό του. Και εγώ το έχω προκαλέσει πάρα πολλές φορές πιστέψτε με. Αλλά η ζωή μου επέτρεψε να είμαι αρκετά κωλόφαρδος, ώστε πολλά από τα άτομα που έδιωξα να ξαναγυρίσουν κοντά μου. Όχι όμως όλα.
Ελπίζω να σε κάλυψα με όσα είπα, μικρή μου πεταλούδα. Εσύ ήθελες να μιλήσω για το συγκεκριμένο θέμα. Αλλά δεν μου είπες από ποια οπτική γωνία να το δω. Ελπίζω να έκανα μια προσπάθεια να το δω από όλες τις οπτικές του θέματος.
Άκουσα πολλά για τη συγκεκριμένη σειρά anime. Κυρίως αρνητικά σχόλια. Επειδή όμως δεν την πάλευα να κάτσω να δω την Sailor Moon(στο 7ο-8ο επεισόδιο το παράτησα) είπα να κάτσω να δω τη σειρά αυτή. Προς το παρόν είμαι στο 8ο επεισόδιο.
Για να είμαι ειλικρινής, από ιστορία δεν είναι κάτι το καινοτόμο ή το ιδιαίτερο. Κάθε επεισόδιο(άλλες φορές είναι 2 ή 3 επεισόδια μαζί) είναι μια αποστολή ανάκτησης ενός αντικειμένου. Είναι δύο νεαροί, ο Amano Ginji και ο Midou Ban, οι οποίοι δουλεύουν σαν ομάδα για να εκπληρώσουν τον εκάστοτε σκοπό τους. Εν τω μεταξύ, διάφορα εμπόδια εμφανίζονται στο δρόμο τους. Και εκεί αρχίζει η δράση.
Αρκετό ξύλο, γρήγορες μάχες και περίεργες δυνάμεις. Αν και σειρά του 2002-2003, έχει εξαιρετικά γρήγορη πλοκή και μπορεί να ενθουσιάσει τον θεατή. Εμένα προσωπικά μου άρεσε.
Κι εδώ είναι ένα βίντεο από κάποια μάχη που δεν έχω δει ακόμη.
Μόλις τελείωσα την επεξεργασία του ιστολογίου. Πρέπει να ομολογήσω πως αυτή τη φορά βγήκε καλύτερο απ' ότι περίμενα. Αν και υπάρχει κάτι που με ανησυχεί. Τέλος πάντων, όλα τα στραβά φαίνονται με τον καιρό, σωστά; Προς το παρόν θα ήθελα να μου πείτε την άποψή σας για τη νέα διαμόρφωση του blog μου.
Να μαι κι εγώ! Μιας και πολλοί γνωστοί μου έκαναν ένα blog, είπα κι εγώ να κάνω ένα. Οπότε νάτο! Το μόνο πράγμα που με εκνευρίζει είναι που δεν μπόρεσα να φτιάξω το φόντο και όλα τα παρεμφερή όπως τα σκεφτόμουνα. Αλλά δεν ανησυχώ. Θα τα κάνω εν καιρώ όλα. Ελπίζω να τα πάμε καλά και see you round the corner!
+%5BDF5E50EE%5D.mkv+-+00000)
