Σήμερα ήταν η τελευταία μέρα εργασίας μου στο κατάστημα που δούλευα. Τώρα με στέλνουν σε ένα άλλο, που είναι πιο κοντά στο σπίτι μου. Όμως είναι πιο χάλια η κατάσταση εκεί.
Πρώτον με τα παιδιά δεν μπορώ να συνεννοηθώ. Δεύτερον έχει τρελή δουλειά. Τρελή όμως. Ανάσα δεν προλαβαίνει κανείς να πάρει. Και δεν έχει και καμιά καλή γκόμενα κατά κει. Ενώ στο άλλο που ήμουν είχε. Και μια πολύ ωραία πελάτισσα είχε. Αλλά τι να το κάνεις; Όταν είσαι στο να ζητήσεις το κινητό της και βλέπεις ότι μετά από 20 δευτερόλεπτα έχει ήδη φύγει; Ένα έχω να πω γι' αυτό: οι ταμίες εκεί είναι πολύ γρήγορες. Τέλος πάντων.
Τι να κάνω όμως, λεφτά για το δίπλωμα χρειάζομαι. Δύο μήνες είναι αυτοί. Και ούτε δύο φουλ μήνες. Κάπως θα αντέξω. Εκτός και αν με ξαναστείλουν στο κατάστημα που ήμουν μέχρι πρότινος, η κοπελιά εκείνη είναι τακτική πελάτισσα και έτσι πάρω το τηλέφωνό της. Αν και πάντα ήμουν κομμάτι(κομματάρα για την ακρίβεια) άτυχος με τις γυναίκες.
TR
Σε σούπερμάρκετ είπαμε δουλεύεις;
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι, αυτό είπαμε.
ΑπάντησηΔιαγραφή