Games of Strategy

Πρόσφατα μιλούσα με ένα στενό φίλο μου και του έδειξα το προφίλ που έχω στο Raptr. Είδε κάτι παιχνίδια αρκετά παλιά μεταξύ των οποίων και το Warlords Battlecry II. Ένα παιχνίδι στρατηγικής από την Ubisoft, χρονολογίας 2002, το οποίο παίζω μερικές φορές και στο παρόν. Και μετά δεν του άρεσε το Age of Empires Online, το οποίο επίσης ευλογώ κατά καιρούς. Τελικά φάνηκε το πρόβλημα να βρίσκεται στον γενικότερο πληθυσμό των strategy games.

Το βασικό με τα παιχνίδια στρατηγικής είναι ότι δεν έχουν πολλές φορές συγκεκριμένο σενάριο. Όχι απλά πολλές φορές, αλλά στην πλειονότητα των περιπτώσεων. Το ποιος είναι ο λόγος... μπορεί ο καθένας να βάλει 5-6 με το μυαλό του. Ένα παιχνίδι στρατηγικής, δεν έχει πρώτιστο σκοπό να εντυπωσιάσει με τα γραφικά του, την απίστευτη ιστορία του, τις περίπλοκες καταστάσεις και τους γρίφους. Θέλει μόνο να σε εξασκήσει σαν στρατηγικό μυαλό.

Γι' αυτόν το λόγο, τα παιχνίδια στρατηγικής φτιάχνονται με απλές μηχανές γραφικών. Εδώ το Minecraft που είναι με πίξελ κατασκευασμένο, έχει μεγάλη πέραση. Γιατί να μην έχει το Warlords Battlecry II που έχει καλύτερα σχεδιασμένους στρατιώτες; Γιατί το Rome Total War να μη θέλει κανείς να το ξαναπαίξει; Το μόνο που εγώ προσωπικά απαιτώ σαν gamer να έχουν προσεγμένο τα παιχνίδια στρατηγικής, είναι η μουσική επένδυση.

Τα παιχνίδια στρατηγικής μου αρέσουν ιδιαίτερα, γιατί σε βάζουν να σκεφτείς. Πρέπει να είσαι επιφυλακτικός, αλλά και επιθετικός όταν πρέπει. Αν και αρκετές φορές η ποσότητα είναι αυτή που κάνει τη διαφορά, μερικές φορές με συγκεκριμένους στρατιώτες, ανάλογες αναβαθμίσεις και απαραίτητα spells(ανάλογα το παιχνίδι), μπορείς να πάρεις έναν γύρο πολύ εύκολα.

Το καλύτερο κομμάτι στα παιχνίδια στρατηγικής, είναι ότι υπάρχουν τόσοι τρόποι να παίξεις, όσοι υπάρχουν και παίκτες. Μπορεί να δώσω εγώ συμβουλή σε κάποιον για το πως πέρασα ένα στάδιο και να κάνει κι αυτός ό,τι του πω. Όμως πάντα θα κάνει κάτι διαφορετικό! Αυτό που θα ακολουθήσει, δεν θα είναι οι οδηγίες μου. Θα είναι η φιλοσοφία του πως περνάει κανείς την πίστα. Δεν είναι απίστευτο το πόσο μοναδικό μπορεί να γίνει ένα παιχνίδι; Μπορεί σε χίλιες κινήσεις να συμφωνώ με κάποιον για το ίδιο παιχνίδι. Σε μία όμως θα διαφέρουμε. Αυτό είναι που θα κάνει ξεχωριστό το παιχνίδι για τον καθένα μας.

Κλείνοντας αυτό το μικρό κείμενο, να ξαναπώ ότι στα strategy δεν πάει κανείς για τα γραφικά ή την ιστορία ή ή ή.... Πάει γιατί γουστάρει να παίζει. Καθαρή αγάπη για το παιχνίδι. Δεν ενδιαφέρεται αν θα το φτιάξουν με την FOX Engine η την Crytetek 5.729 ούτε ούτε ούτε... Πάει γιατί αγαπάει αυτό που κάνει το παιχνίδι μοναδικό. Την εμπειρία. Γιατί έτσι γουστάρει. Για την καύλα του στη χειρότερη τον περιπτώσεων. Γι' αυτό.

In your faces strategy haters!!!

TR