Άνθρωποι vol. 10

Για γέλια. Έβλεπα τις τελευταίες μέρες την ένταση και τη μανία με την οποία όλοι μιλούσαν για την απαράδεκτη πράξη του Κασιδιάρη στην εκπομπή του Παπαδάκη και πραγματικά σκεφτόμουν "πόσο μαλάκας χρειάζεται να είναι κανείς για να μην μπορεί να έχει έλεγχο πάνω του;" Η έννοια διπλή. Από τη μία εννοώ τον αυτοέλεγχο κι από την άλλη το πόσο εύκολα μπορούν να χαλιναγωγηθούν μερικοί κι όμως τους αφήνουν έτσι.

Χαμός έγινε. Κυριολεκτικά και με κάθε έννοια. Βάρεσε ο Κασιδιάρης την Κανέλλη και πέσαν όλοι να τον φάνε. Η πραγματικότητα; Μαλακία του. Κακώς τη βάρεσε. Αν πραγματικά ήξερε τι γίνεται στον πολιτικό κόσμο, θα γνώριζε ότι την εν λόγω κυρία την καλούν στις εκπομπές για να τραβήξουν τηλεθέαση με το βρωμόστομά της. Το άλλο περιστατικό. Πέταξε νερό στην Δούρου. Πωπώ συμφορά! Δεν έχει επίσης ιδέα ποια είναι η Δούρου προφανώς, αλλιώς θα ήξερε ότι δεδομένης της εκπαίδευσής της(για την οποία δεν είμαι ιδιαίτερα σίγουρος) και της εμπειρίας της στο χώρο, έχει μεγάλη ευχέρεια λόγου. Βασική αρχή ενός καλού wannabe εχθρού είναι να ξέρει τον αντίπαλό του. Προφανώς δεν ήξερε τίποτα.

Αυτός είμαι εγώ όταν έχω κέφια.

Δεν είδα όλη την εκπομπή και δεν γνωρίζω ακριβώς τι και πώς, αλλά αυτό το ενάμιση λεπτό του βίντεο μου αρκεί για να μου δείξε ότι τον προκαλούσαν και οι δύο. Όχι ότι του δίνω δίκαιο έτσι. Αλλά ΑΝ είχε δείγμα κριτικής σκέψης θα έβλεπε ότι τον προκαλούν. Τον είπε φασίσταρο η Κανέλλη. Την είπε αναρχοκουμμούνι. Τέλος. Του έβαλε μπηχτή  η Δούρου για μια υπόθεση που εκρεμμεί στο δικαστήριο. Έπρεπε να επιμείνει περισσότερο και να την διακόψει με τη βία ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ. Το να της πετάξει το νερό είναι σπατάλη φυσικών αποθεμάτων. Φαίνεται επομένως πως η Χρυσή Αυγή είναι και αντι-οικολόγοι.(Άκυροοοοοοοοοο)

Πολύ μεγάλος ντόρος έγινε όμως για το ποιος "πραγματικά" είναι ο κύριος. Εμένα στα τέτοια μου, αλλά τέλος πάντων. Λένε λοιπόν ότι ο κύριος Κασιδιάρης είναι δάσκαλος του Street Fight. ΟΚ, κι εγώ είμαι ο Guile από το Street Fighter. Έπρεπε να με ρωτήσουν για τον άνθρωπο και θα τους έλεγα τα πάντα μιας και έχουμε αναμετρηθεί ορισμένες φορές στους δρόμους. Είχαμε κάτι χωράφια να μοιράσουμε και δεν μπορούσαμε να βρούμε συμβολαιογράφο διαθέσιμο εκείνη τη στιγμή και ξέρετε πως γίνονται αυτά τώρα, μην αρχίσω να λέω ιστορίες...

Αυτός είναι ο Κασιδιάρης σε προπόνηση μετά τον χωρισμό των χωραφιών.

Να ξεκαθαρίσω μερικά πράγματα. Αυτός από πάνω δεν είναι ο Κασιδιάρης(link). Ο άλλος παραπάνω είμαι πράγματι εγώ όταν έχω κέφια(link). Τέχνη ειδική για το Street Fighting ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ!! Πολλές φορές το έχω ακούσει και κοντεύουν να μου πέσουν τα μαλλιά. Όπως λέει και ο όρος είναι ξύλο στο δρόμο. Δεν υπάρχει σχετική τεχνική. Το μόνο που πρέπει να ξέρεις είναι το έχεις γύρω σου και τι μπορείς να χρησιμοποιήσεις εναντίον του αντιπάλου σου. Ίσως και λίγο parkour, σε περίπτωση που θες να κάνεις καμιά κωλοτούμπα ή περιστροφική κλωτσιά χρησιμοποιώντας κολόνα. Τίποτα παραπάνω. ΤΙΠΟΤΑ! Οι μάχες στο δρόμο δεν έχουν τεχνική. Οτιδήποτε με τεχνική είναι σε άλλον τομέα. Όχι στο βρωμόξυλο του δρόμου. Είναι είτε kick-box είτε καράτε είτε Muay Thai είτε ο,τιδήποτε άλλο. Αυτά για ένα ευχάριστο διάλειμμα. Α, και ο "κασιδιάρης" πρέπει να είναι είτε ο φαλακρός είτε ο ψειριάρης.

Στο θέμα τώρα. Ο κύριος είναι δάσκαλος σε μια πολεμική τέχνη. Το πρώτο που μαθαίνεις στις πολεμικές τέχνες είναι η αυτοσυγκράτηση και αυτοπειθαρχία. Γι' αυτό δεν με πήραν ποτέ. Γιατί ήμουν πάντα οξύθυμος. Τώρα στην περίπτωση του Κασιδιάρη, πρέπει να είναι αποτυχημένος sensei. Αν δεν υπακούει στον βασικό κανόνα, τι άλλο να πω... Είναι εκπρόσωπος τύπου και δεν ξέρει να χρησιμοποιεί τη γλώσσα του αλλά τα άκρα του. Άχρηστος.

Η υπόλοιπη τσακαλαρία είχε κι αυτή το μερίδιό της στο φταίξιμο. Θα μου πει κανείς ότι αυτά γίνονται στα πολιτικά παιχνίδια και ότι κανείς δε γουστάρει τη Χρυσή Αυγή και ένα σωρό άλλα. ΟΚ, το δέχομαι, ούτε εγώ τους πάω και ξέρω από πολιτικά παιχνίδια, γιατί ουσιαστικά είναι παιχνίδια επιδεξιότητας στη χρήση λέξεων που δεν ξέρεις το νόημά τους και τρομάζουν τον αντίπαλο, όπως επίσης είναι και παιχνίδια ψυχολογίας όπου χρησιμοποιείς περίεργες λέξεις που δεν ξέρεις το νόημά τους και τρομάζεις τον αντίπαλο. Ένα λεπτό...

Σε κάθε περίπτωση, αποδεικνύεται ότι οι της Χρυσής Αυγής είναι εντελώς απαράδεκτοι σαν πολιτικοί, αφού δεν μπορούν να διασταυρώσουν τις λέξεις τους αλλά μόνο τα κλωτσομπουνίδια τους.

Δεν είμαι χαιρέκακος άνθρωπος, αλλά το ψιλοχάρηκα που την έλουσε τη Δούρου. Όχι τόσο για την Κανέλλη γιατί είναι από τους λίγους που λένε κάπως πιο τίμια πράγματα από έναν συνηθισμένο πολιτικό. Αλλά όταν κάποιος πάει γυρεύοντας....

Για να μη γίνουν τίποτα χοντρά μπερδέματα, σε αυτό το επεισόδιο σχολίασα το πόσο αδύναμη είναι η κυριαρχία ενός ανθρώπου επάνω στα συναισθήματα και τις παρορμήσεις του. Όλοι λένε ότι πρώτα πρέπει να σκεφτόμαστε πριν πράξουμε, πόσοι όμως πραγματικά το κάνουμε; Ίσως είμαι από τους λίγους που το καταφέρνουν, αλλά έχω κι εγώ τις στιγμές μου. Είναι γελοίο πόσα πράγματα μπορεί να δει κανείς στην ανθρώπινη συμπεριφορά και να τα κάνει θέμα. Ήδη έφτασα τον πρώτο μου διψήφιο αριθμό στη σειρά αυτή. Άντε να πούμε όμως ότι τα πρώτα κείμενα δεν μετράνε, γιατί δεν είναι της ίδιας έκτασης και δεν έχουν τόση ανάλυση.

Είχα σκοπό να γράψω ένα άλλο κείμενο, αλλά μου παίρνει αρκετό χρόνο, γιατί έχω διαλέξει ένα σχετικά δύσκολο θέμα για ανάλυση. Εδώ και δύο βδομάδες προσπαθώ να το ολοκληρώσω, αλλά δυσκολεύομαι. Κάποια στιγμή πάντως θα βγει.

TR