Κι αφού επιτέλους βαρέθηκα αρκετά και άκουσα μερικά ζαβά στο ενδιάμεσο από τότε που έγραψα το αρχικό κείμενο, θεωρώ πως είναι πλέον ώρα να συνεχίσω το γιατί κάθομαι και παίζω ακόμα. Το βασικό που κάποιος πρέπει να ξέρει πάντως, είναι πως όταν ασχολείσαι με κάτι περισσότερο χρόνο απ' ότι με οτιδήποτε άλλο έχεις ασχοληθεί ποτέ σου, τότε δεν λες απλά ότι είσαι φανατικός. Είναι η ζωή σου. Και σε κάποια σημεία κάνεις προσθήκη και άλλων δραστηριοτήτων.
